Temelde iki tür örgütsel öğrenme türünden bahsedilebilir. Bu türler, keşfedici ve kullanıcı öğrenme olarak sıralanabilir.

Ekonomik çevre kapsamında, her ülkedeki ekonomik durum, ülkenin sektörel yapısı, gelir düzeyi ve gelir dağılımı vb. konular ele alınır. Özellikle ekonomik kalkınma süreci ile de ilişkili olan gelir ile dağılımı, dolayısıyla çeşitli ülkelerdeki farklı yaşam standartları, ülkelerin pazarlama sistemlerinde de farklılıklara yol açmaktadır.

Uluslararası insan kaynakları yönetiminde önemli konulardan biri de yöneticilere verilecek ücretlerin belirlenmesidir. Pazar koşullarında rekabet edebilmek için işletmeler yöneticilerine ücret paketleri sunmalıdır. Bu paketler ikramiye, sigortalar, ulaşım giderleri, vb. ni kapsayacak şekilde düzenlenebilir. Soruda verilen örnek de işletmenin ücret yönetimini ilgilendirir.

Çok kültürlü örgüt paradigması örgütleri, monolitik (yekpare), plüralist (çoğulcu) ve çok kültürlü (multicultural) olarak sınıflandırmaktadır. Bu ayrıma göre: Monolitik örgüt; az sayıda kadın, azınlık ya da çoğunluktan farklılaşan diğer grupları ise alan bu yüzden de homojen bir çalışan nüfusuna sahip olan düşük düzeyde yapısal bütünleşme gösteren bir örgüt,
Çoğulcu örgüt; göreli olarak daha fazla farklı çalışan nüfusuna sahip ve farklı cinsiyet, ırk ve kültürlerden gelen kişileri içermeye çalışan örgüt ve Çok kültürlü örgüt; kültürel farklılıklara değer veren ve bu farklılıkları teşvik ederek yararlanmaya çalışan örgüt olarak tanımlanmaktadır.

Etnosentrik politikaların uluslararası işletmelere sağladığı yararlar şunlardır: Ana merkezin amaçlarına, politikalarına ve uygulamalarına yakınlık, yeterli teknik ve yönetsel bilgi, ana merkez personeliyle etkin iletişim, bağlı kuruluş faaliyetleri üzerinde kolay kontrol ve koordinasyon. D şıkkında yer alan yöneticilerin işletmeye maliyetinin düşük olması ise, polisentrizm politikalarının uluslararası işletmelere sağladığı yararlardandır.

Ev Sahibi Ülkeden Görevlendirme (Polisentrizm) Uluslararası işletmenin ülke dışı faaliyetlerinde (bağlı kuruluşlarında) ev sahibi ülke uyruklu (yerel) yönetici görevlendirmesi polisentrizmdir. Örnek olarak, bir Alman işletmesinin 5ürkiyedeki fabrikasında 5ürk yönetiDi görevlendirmesi verilebilir. Genellikle uluslararası işletmeler orta ve alt düzey pozisyonlar için ev sahibi ülke kökenli personel tercih edebilirler.

İşletmelerin faaliyet gösterdiği bölge ve gelecekteki nakit akışlarının en yeterli olduğu ülkede faaliyette bulunmak istemesi nedeniyle, hisse senedinin nerede satılacağı konusunda verilecek kararı etkilemektedir. İşte kapitilizasyon oranı, piyasa değerini göstermekte ve piyasaların büyüklüğü hakkında yatırımcılara ve diğer bilgi kullanıcılarına fikir vermektedir.

Uluslararası ve küresel pazarlamaya yönelen bazı işletmeler bazı dezavantajlı durumlarla da karşılaşabilirler. Bunlar (İslamoğlu, 2014):

• Pek çok ülke pazarı çekici gözükmekle birlikte bu pazarlar ödeme güçlüğü çekmekte ya da başka nedenlerle kar transferlerine sınırlamalar getirmektedir.

• İstikrarsız yönetimler, yüksek enflasyon, işsizlik ve kamulaştırma tehditleri yatırım riskini arttırmaktadır.

• Ülkeler yabancı yatırımları çekmek istemekle birlikte yerli ortakla çalısmayı, teknoloji transferini, ihracatı ön koşul olarak dayatmakta ve bu durum da yabancı yatırımcıları ürkek davranmaya itmektedir.

• Çekici gözüken bazı pazarlarda ticari ahlak bozuk oldugundan, yabancılar bu tür pazarlara girmek istemeyebilirler. Bu tür pazarlarda rüşvet ve yolsuzluk gibi faktörleri maliyet hesaplarını alt üst etmektedir.

• Ürün ve öteki pazarlama bileşenlerini yerel özelliklere uyumlu hale getirmekte sorunlarla karşılaşılmaktadır.

İşletmelerin, dış pazarlara açılmaktaki isteksizlikleri aşağıdaki nedenlerden kaynaklanabilir:
• Dış ülkelerin ticari sınırlamaları
• Finansal yetersizlikler
• Dış ülkelerdeki dağıtım sistem ve olanaklarının bilinmeyişi
• Dış pazarlardaki ilişkilerin zayıf oluşu

• Dış pazarlardaki fırsatların farkına varılmamış olması
• Yabancı dil bilgisi yetersizlikleri
• Dış pazarlar hakkında yeterince bilgi sahibi olmama
• Risk almaktan çekinme

Doğru cevap E seçeneğidir. 

Tedarik zinciri yönetiminin temel amaçları şu şekilde ifade edilebilir:

• Müşteri tatminini artırmak

• Çevrim zamanını azaltmak

• Stok ve stokla ilgili maliyetlerin azaltılmasını sağlamak

•Ürün hatalarını azaltmak

• Faaliyet maliyetini azaltmak

Farklı ürün-aynı mesaj stratejisi: Bu stratejide, ürün değişik ortamlar için farklı, yani o pazarın kullanımına uygun şekilde üretilmekte, ancak, kullanım aynı olduğu için tek tip mesaj tüm pazarlarda kullanılmaktadır. Bazı deterjan şirketlerinin aynı reklamla ve hatta aynı ambalajla, farklı ülkelerdeki su sertlik derecesine göre deterjanı farklı kimyasal bileşimlerde sunmaları buna örnek olarak verilebilir. Doğru cevap A seçeneğidir. 

Pazarlama araştırmasından sağlıklı sonuçlar elde edebilmek için bazı aşamalardan geçilmesi gerekir. Araştırmanın başarısı bu aşamalardan her birinin dikkatle planlanması ve uygulanmasına bağlıdır. Ancak niteliğine bağlı olarak aşamalardan bazıları yapılan bir araştırma için geçerli olmayabilir. Pazarlama araştırma sürecinin aşamaları şu şekildedir;

• Sorunun farkına varma ve sorunu tanımlama
• Araştırma amaçlarının tanımlanması
• Araştırma hipotezlerinin kurulması
• Durum analizi
• Veri kaynaklarının seçilmesi
• Araştırma tasarlanması/ örnekleme stratejisinin geliştirilmesi
• Soru formunun geliştirilmesi
• Veri analizi
• Yorum-Sonuçlar öneriler

Doğru yanıt E'dir.

Kalite: Ürünün rakip markalara göre imaj, konum, marka gücü üstünlüğüdür. Doğru cevap E seçeneğidir. 

Bir sektöre girişte engeller (örneğin yasal kısıtlamalar, yoğun sermaye gereklilikleri, özellikli teknik bilgi, vb.) yoksa ya da çok az ise, rakiplerin sayısının çok ve dolayısıyla rekabetin yüksek olması beklenir. Bu durumda işletmelerin uygulayacakları stratejilerde çok daha dikkatli olmaları gerekmektedir.

Reaktif etkenler yöneticiyi yabancı pazara giriş kararı almak zorunda bırakan koşullardır. Başlıca reaktif etkenler rekabetin aşırı yoğunlaşması, fazla üretim kapasitesi, durağan veya düşme eğiliminde olan satış hacmi, yerel pazarın doymuşluğu, hedef pazara veya limanlara yakınlık şeklinde sıralanabilir.

Uluslararası işletmelerin, bağlı kuruluşlarında ve ana işletmede ana ülkeden yönetici görevlendirmeleri etnosentrizmdir. Bu politikada ana ülke vatandaşlarını teknik uzmanlığa ve anahtar pozisyonlara getirme eğilimi yüksektir.

Uluslararası bir işletmenin yöneticilerini ana ülke ve ev sahibi ülke dışında üçüncü bir ülkeden (ki bu ülke dünyanın herhangi bir yerinden olabilir) sağlaması geosentrizmdir.

Etik sorumluluklar, neyin doğru, neyin adil olduğu ve paydaşlara zarar vermemek için nelerden kaçınılması gerektiğini belirleyen sorumluluklardır. Doğru cevap B'dir.

Doğal çevre faktörleri kapsamına giren iklim, ısı, nem, arazi özellikleri gibi faktörler ürün standardizasyonunu uluslararası pazarlamada zorlaştırabilmektedir. Doğru cevap B'dir.