Leontief’in çalışması, Amerikan ekonomisinin 1947 yılı girdi-çıktı tablosu ile aynı yılın dış ticaret verilerine göre yapılmıştır. Leontief’in çalışması,1951 yılında yayımlanmıştır. Çalışma, Amerika’nın emek-yoğun mallar ihraç edip sermaye yoğun mallar ithal ettiğini göstermektedir. Oysa, Amerika’nın, tartışmasız dünyanın en zengin sermaye stokuna sahip bir ülkesi olarak, Heckscher-Ohlin modeline göre tam tersine, sermaye-yoğun mallar ihraç edip emek-yoğun mallar ithal etmesi gerekirdi. Leontief paradoksu (çelişkisi) diye bilinen bu sonuç, iktisatçılar arasında şaşkınlık yaratmış ve teori üzerinde yoğun tartışmalara yol açmıştır.

Teoriye katkıda bulunanlar; Adam Smith, David Ricardo, John Stuart Mill, Alfred Marshall, Eli Heckscher, Bertil Ohlin, John Maynard Keynes, Jacob Viner, Milton Friedman ve Paul Samuelson’dur.

Ülkeler arasındaki yurtiçi maliyet farklılıklarını nasıl açıklamak gerektiği sorusuyla ilk olarak ilgilenen yazar 1919 yılında yazdığı bir makale ile Eli Heckscher olmuştur. İsveçli İktisatçı Eli Heckscher (1879-1952), 1919 yılında yayımlanan makalesine dayanan bu yeni yaklaşıma “faktör oranları teorisi”(factor proportions theory) adını vermiştir.

GATT toplantıları içinde gerek konu, gerek katılan ülke sayısı açısından en geniş kampsamlısı Uruguay Görüşmeleri’dir. Görüşmeler 1986 Eylül’ünde Uruguay’ın Punta del Este kentinde başlamış ve 15 Nisan 1994’de Fas’ın Marakeş kentinde 125 ülkenin nihai anlaşmayı imzalaması ile sonuçlanmıştır. Başlangıçta görüşmelerin 4 yıl sürmesi planlanmıştı. Ancak, tarımsal sübvansiyonların kaldırılması konusunda ABD ile AB (özellikle Fransa) arasında çıkan görüş ayrılıkları nedeniyle görüşmeler 4 yıl daha uzadı.

DA/DK tarım ürününün sanayi malı cinsinden maliyetini, ya da o malla arasındaki yurtiçi değişim oranını gösterir. Bu oran ise üretim olanakları eğrisinin o noktadaki eğimine eşittir ve buna sanayi ürününün tarım ürününe (ya da tersine tarımdan sanayiye) marjınal dönüşüm oranı (marginal rate of substitution) denir. İkinci bir birim tarım ürünü elde edilmek istendiğinde, M noktasında görüleceği gibi, sanayi malının üretimini DB kadar kısmak gerekecektir. Dolayısıyla üretilen ikinci birimin fırsat maliyeti DB/DK olur ki, bu oran birinciden daha büyüktür. Bu süreç boyunca her yeni birimin maliyeti giderek artar.

Uluslararası ticaretin ilk kez bilimsel bir yöntemle incelenmesi Adam Smith’in 1776’da yayımlanan ünlü eseri “Ulusların Zenginliği” ile başlar. Bu çalışma aynı zamanda klasik iktisat ekolünün de temeli olarak kabul edilir. Demek oluyor ki, incelemekte olduğumuz bilim dalının yaklaşık iki buçuk asırlık bir geçmişi bulunmaktadır. Ayrıca Adam Smith’in ünlü eserinin İngilizce başlığı şöyledir: An Inquiry into the Nature and Causes of the Wealth of Nations (Ulusların Servetinin Nitelik ve Nedenleri Hakkında Bir İnceleme), Türkçeye Milletlerin Zenginliği olarak çevrilmiştir.

Uluslararası İktisat bilimi de yaşanan çağa uyum göstererek gerek teori, gerek politika alanında oldukça hızlı bir gelişme göstermiştir. Söz konusu bilimsel gelişmeye katkıda bulunan pek çok İktisatçı vardır; ancak bunlar arasında Adam Smith’ten başlayarak özellikle David Ricardo, John Stuart Mill, Alfred Marshall, Eli Heckscher, Bertil Ohlin, John Maynard Keynes, Jacob Viner, Milton Friedman ve Paul Samuelson’u belirtmek gerekir.

Uluslararası ticaretin ilk kez bilimsel bir yöntemle incelenmesi Adam Smith’in 1776’da yayımlanan ünlü eseri “Ulusların Zenginliği” ile başlar. Bu çalışma aynı zamanda Klasik İktisat Ekolü’nün de temeli olarak kabul edilir. Smith, Ulusların Zenginliği adlı eserinde serbest ticaretin yararlarını göstererek Merkantilistler’in dış ticareti sınırlandırma konusundaki görüşlerini çürüttü. Böylece de uluslararası ticareti ilk kez bilimsel biçimde açıklamayı başardı. Smith aynı zamanda Klâsik İktisat Doktrini’nin (Klâsik Liberalizm) de kurucusudur. Smith, uluslararası işbölümünün yararlarını açıklamak amacıyla Mutlak Üstünlük Teorisini geliştirmiştir. Buna göre, bir malı hangi ülke daha düşük emek kullanarak üretiyorsa, o ülke bu malın üretiminde uzmanlaşmalı ve onu ihraç etmelidir.

Hükümetler çeşitli amaçları gerçekleştirmek için ülkenin dış ekonomik ilişkilerine müdahalede bulunurlar. Bunlardan bazıları şunlardır: Dış dengenin sağlanması, ulusal ekonominin korunması, ekonomik kalkınmanın hızlandırılması, piyasa aksaklıklarının önlenmesi, liberal bir ekonomi politikası, iç ekonomik istikrar, hazineye gelir yaratma, dış piyasalarda monopol yaratma, otarşi, sosyal ve siyasal nedenler.

Teknoloji açığı hipotezi 1961’de Posner tarafından ortaya atılmıştır.

I. yanlıştır. Çünkü ilgili düşünür J.S.Mill'dir.Doğru cevap I Yanlış, II Doğru, III Doğru şeklindeki C'dir.

Klasik liberalizm, bireylerin kendi çıkarları peşinde koşmakla aynı zamanda toplumsal çıkarlara da hizmet etmiş olduklarına dikkat çekmektedir. Bu nedenle,  “laissez faire, laissez passer-bırakınız yapsınlar, bırakınız geçsinler” ifadesiyle devletin kişilerin bireysel girişim haklarını kısıtlamaması gerektiğini öne sürmektedir.

İthal ikamesi iç piyasaya dönük üretimi esas alan, yoğun korumacılığa dayalı ve ekonominin her kesimini kapsayan yaygın devlet müdahalesinin olduğu bir ekonomik modeldir. Bu modelde seçici değil, dengeli bir sanayileşme söz konusudur.

ABD A malında Almanya'ya göre 5/2 kat üstün olduğundan, A malını Almanya'ya ihraç edecektir.Almanya ise B malında ABD'ye göre 8/3 kat üstün olduğundan B malını ABD'ye ihraç edecektir.Dolayısıyla II doğrudur.Ayrıca ABD'de aynı sürede A malı 5 birim B malı 3 birim üretildiği için emek verimliliği A malında yüksektir.Dolayısıyla IV de doğrudur.Sorunun doğru cevabı II ve IV ü içeren C'dir.

Doğru cevap A'dır.

Adam Smith serbest ticaret ve uluslararası uzmanlaşmanın yararlarını Mutlak Üstünlük Teorisi (Theory of Absolute Advantages) ile açıklar. Buna göre, bir ülke karşı ülkeye göre hangi malları daha düşük maliyetle üretiyorsa, o malların üretiminde uzmanlaşmalı ve bunları ihraç ederek pahalıya üretebildiklerini dış ülkeden ithal etmelidir. Burada maliyet kavramının yalnızca homojen bir faktör olan emeği içerdiğini tekrar hatırlatalım.

İç rekabetten korunma, hükümetin ülkenin dış ticaret ilişkilerine müdahalede bulunmasına yol açan nedenlerden değildir.

Fırsat maliyeti kavramı ilk kez 1930’larda Gottfried Haberler tarafından geliştirilmiştir. Bir malın fırsat maliyeti, o malın üretimini bir birim artırmak için gereken tüm kaynakları serbest bırakmak üzere, başka bir malın üretiminden vazgeçilmesi gereken miktara eşittir.