Likidite Oranları: İşletmenin cari durumunun analizinde kullanılmaktadır. İşletmenin vadesi gelen borçlarını ödeme olanaklarını ortaya koyarak çalışma sermayesinin yeterli olup olmadığını belirlemektedir. Finansal Oranları: İşletmenin öz sermayesi ve borçları ile bunların arasındaki ilişkiyi incelemektedir. Faaliyet Oranları: İşletmenin varlıklarını etkin kullanıp kullanmadığını ölçmekte kullanılmaktadır. Kârlılık Oranları: İşletme yönetiminin etkinliğini ölçmekte kullanılmaktadır. Piyasa Değeri Oranları: İşletmelerin sermaye piyasasındaki performanslarını ölçmekte kullanılmaktadır.

Finansal tablo analizinde şu oranlar kullanılır: likidite, finansal, faaliyet, kârlılık ve piyasa değerleri oranları. Üretimin stoklara oranı olarak bilinen bir araç bulunmamaktadır.

Emek verimliliğini artırabilmek için kullanılabilecek temel yaklaşım, yöntem ve teknikler şunlardır:
• Ücret ve maaşlar
• Eğitim ve öğretim
• Sözleşme görüşmeleri
• Ödüller ve teşvik planları
• Emeklilik ve sağlık planları
• Sosyal güvenlik, iş güvenliği
• Katılım ya da birlikte karar verme
• İşe, denetime ve değişime karşı tutum.

Endişe için genelde endişe ve korku veya endişe ve engelleme arasındaki ayırımdan faydalanarak bir tanım yapılması, anlaşılmasını daha kolay bir hâle getirmektedir. Korku, mevcut olan bir tehlikeye karşı hazır olan bir tepkidir. Endişe ise olabilecek ya da beklenen tehlikelere karşı hazır olan fiziksel ve psikolojik bir tepkidir.

Oranlar, karşılaştırmalı analiz, kara geçiş analizi ve dağıtılabilir fon analizi gerekli analitik araçlardandır. Gerekli analitik araçlar arasında tüketim araçları yoktur.

Seçeneklerde verilen türlerin ilk dördü seçilen ortağa göre, stratejik benchmarking ise odaklanılan noktaya göre örnek edinmeyi açıklamaktadır.

Yüksek performanslı ekip oluşturabilmek için aşağıdaki unsurların yerine getirilmesi gerekmektedir. Bu unsurlar ekip içerisinde rahat bir ortam ve yüksek verimliliği amaçlama doğrultusundadır. Ekip yöneticileri, ekip üyeleri ile sıkı bir etkileşim içerisinde olmalı baskıcı tavırlardan kaçınmalıdır. Dolayısıyla, ekip üyeleri üzerinde otorite kurma çalışmaları yüksek performanslı bir ekibin oluşturulmasını engellemektedir.

Volatilite: Finansal varlık fiyatlarındaki ani düşüşler veya artışlar piyasada volatilite kavramıyla ifade edilmektedir. Likidite: Kolaylıkla paraya çevrilebilecek özellikteki varlıklar. Yatırım ufku: yatırımın tasfiye tarihinin planlanmasıdır. Bono: üzerinde miktarı yazılı bulunan paranın, belirli bir sürenin sonunda belirli bir kişi ya da kuruluşa ödenmesi gereken senet. Tahvil: devletin ya da ticari bir kuruluşun ödünç para sağlamak amacıyla çıkardığı, yıllık belli bir faiz getiren ve alınıp satılabilen değerli kâğıt.

Kıyaslama faaliyeti beş temel adımdan oluşmaktadır. Bunlar:
• Hangi konuda kıyaslama yapılacağını kararlaştırmak,
• Kıyaslama ekibini oluşturmak,
• Kıyaslama ortağını belirlemek,
• Kıyaslama bilgilerini toplamak,
• Uygulamaya geçmek.

Finansal tablo analizinde kullanılan oranlar işletme faaliyetlerinin değişik açılardan değerlendirilmesindeki kullanış biçimlerine göre beş ana gruba ayrılmaktadır. Bunlar: likidite oranları, finansal oranları, faaliyet oranları, kârlılık oranları ve piyasa değeri oranlarıdır. Kredi oranları bu sınıflama içerisinde yer almamaktadır.

Ekip ilişkilerinin analiz edilmesi, sosyometri gibi yöntemler aracılığıyla sağlanabilmektedir.

A, B,C ve E seçenekleri ekipte bütünleşme ve işbirliğini sağlayan etmenlerdendir. Konformist kişiler ise ekip çalışmasının önündeki engellerden biridir.

Çeşitli yatırım alternatifleri arasında kârı en yüksek olanı belirleyebilmek için yatırımlarda katlanılmak zorunda olunan maliyetlerle, bunlardan elde edilecek faydaların ekonomik açıdan kıyaslanması amacıyla yapılan analiz “ Maliyet – Fayda Analizi” dir.

Strese ilişkin çeşitli tanımlara bakıldığında gerilim, baskı, zorlama, engelleme, şiddet, sıkıntı, endişe ve çatışma gibi kavramların kullanıldığı görülmektedir. Bu bağlamda, ilgili literatüre bakıldığında önyargının stres ile ilişkilendirildiği görülmemektedir.

Kıyaslama faaliyeti beş temel adımdan oluşmaktadır. Bunlar:
Hangi konuda kıyaslama yapılacağını kararlaştırmak,
Kıyaslama ekibini oluşturmak,
Kıyaslama ortağını belirlemek,
Kıyaslama bilgilerini toplamak,
Uygulamaya geçmek.

Kredili alımlar sonucu ticari borçların bir yıl içinde kaç kez ödendiğinin ortaya konulmasına ticari borçlar devir hızı denir.

Nitel bir araç olan ve nicel birçok araçtan üstün olduğu ifade edilen DAH’ın yararları şu şekilde sıralanabilir (Rother ve Shook, 1999):
• Kullandığı simgesel gösterim sayesinde sürecin görsellik kazanmasını sağlar.
• Süreçteki israfa neden olan kaynakların belirlenmesini sağlar.
• Üretim süreçleri hakkında konuşmak için ortak bir dil sağlar.
• Akış görsellik kazandığından kararlar almak ve bunlar hakkında konuşmak kolaylaşır.
• Yalın kavram ve teknikleri birbirine bağlar.
• Uygulama planı için bir temel oluşturur.
• Bilgi akışı ve malzeme akışı arasındaki bağlantıyı gösterir. Başka hiçbir araç bunu yapamaz.
• DAH, bir örgüte değer katmak için nasıl çalışması gerektiğini ayrıntılı bir biçimde anlatmaktadır.

Oranlar, karşılaştırmalı analiz, kara geçiş analizi ve dağıtılabilir fon analizi gerekli analitik araçlardandır. Gerekli analitik araçlar arasında muhasebe raporları yoktur.

Bütçeleme ve vergi planlaması giderlerin ve gelirlerin öngörüldüğü süreçtir. Bütçeleme ile finansal seçeneklerin vergilerden nasıl etkileneceği değerlendirilir. Likidite yönetimi iki temel unsurdan oluşmaktadır. Bunlar Para Yönetimi ve Kredi Yönetimidir. Para yönetimi likit hâlde bulundurulması gereken para seviyesi ve fonların kısa vadeli yatırım araçlarına dağıtılması konusundaki kararları içermektedir. Kredi yönetimi, harcamalar için gerekli kredi seviyesi ve kredi kaynaklarına ilişkin kararları içermektedir. Sigorta planlaması gereksinim duyulan sigorta türü ve miktarının belirlenmelidir. Sigortalar çeşitli varlıkların korunması için farklı risklere karşı korunma sağlar. Likidite gereksinimini aşan fonların gelir getirmesi için yatırımlara yönlendirilmesidir. Emeklilik planması ise emeklilik dönem I için düzenli olarak biriktirilmesi hedeflenen para miktarının belirlenip gerekli fonların yatırıma yönlendirilmesini kapsar.

Liderlerin verimliliği, verdikleri kararların sayısı, isabet derecesi, politika oluşturma, planlamayı eyleme dönüştürebilme yeteneği, çalışanları yönlendirme başarısı, beşerî ilişkilerinin düzeyi, denetim gücü ve kendini geliştirebilme gibi yetkinliklerle ölçülebilmektedir. Sonuçta her biri birer insan olan lider veya yöneticilerin verimliliğini olumsuz yönde etkileyen faktörlerin başlıcaları şunlardır:
• Acil işlerin çokluğu,
• Ayrıntılarla uğraşmak,
• Sorunlu personel ile ilgili işler,
• Astların görevini bizzat yapmak,
• İç iletişimdeki kopukluk ve bilgi akışındaki yetersizlikler,
• Ast konumundaki yöneticilerin inisiyatif sahibi olmamaları.