İşçilerin çalışma koşulları birbirinden çok farklı olabilir. Bu nedenle bir işçinin günlük standart enerji ihtiyacını doğrudan söyleyebilmek zordur. Bununla birlikte işçilerin gün içerisinde harcadıkları fiziksel efor dikkate alınarak genel bir sınıflandırma yapmak mümkündür. Buna göre; büro işleri, hafif aktiviteli işler; hafif sanayi işleri orta aktiviteli işler; tarım işleri orta-ağır aktiviteli işler ve tomruk, maden, inşaat işleri ağır aktiviteli işler olarak gruplanmaktadır. 

1. Yumrular: yerelması, patates, vb., 2. Kökler: havuç, pancar, kereviz, vb., 3. Soğanlar: pırasa, soğan, sarımsak, vb., 4. Sürgünler: kuşkonmaz, vb., 5. Çiçekler: enginar, karnabahar, vb., 6. Meyveler: domates, patlıcan, biber, kabak, karpuz, vb., 7. Meyve ile tohum bir arada: fasulye, bakla, bezelye, vb. Doğru seçenek E’dir.

Ette bulunan önemli proteinler; aktin, miyosin, miyojen, albümin ve miyoglobindir.
Etin kırmızı rengi miyoglobinden kaynaklanmaktadır. Aktin ve miyosin kas hareketi için
önemlidir. Kas hareketi hayvan kesildikten sonra sürer.

Kuru baklagillerin yağı çoğunlukla çoklu doymamış yağ asitlerinden meydana gelir. En yağlısı soya fasulyesidir. Doğru seçenek E’dir.

Gıdalar 5 farklı grupta toplanmaktadır. 1.Grup: Ekmek, tahıllar, pirinç ve makarna 2.Grup: Sebzeler 3.Grup: Meyveler Grup: Et, tavuk, hindi, balık, kuru baklagiller, yumurta ve çerez 5.Grup: Süt, yoğurt ve peynir. 

Sular Beslenmeme açısından gerekli olan ögelerden biri değildir. 

Renklerine göre ise şu şekilde sınıflandırılabilir;

1. Yeşil sebzeler: klorofil bulunduran sebzelerdir. Ayrıca karoten de içerirler.
2. Kırmızı sebzeler: antisiyan pigmenti barındırırlar. Kırmızı pancar, kırmızı lahana, vb.
3. Sarı sebzeler: karoten, laykopen bulundururlar. Kayısı, havuç, vb.
4. Beyaz sebzeler: avon pigmenti bulundururlar. Karnabahar, armut, elma, vb. 

Her çocuğun büyüme hızı aynı olmadığından her çocuğun aynı miktar yemek yemesi beklenemez. 

Besinlerin enerji içeriğinin hesaplanması üç basamakta gerçekleştirilir: 1. Besin içinde enerji kaynağı olabilecek ögelerin (protein, yağ, karbonhidrat, alkol, poliol, organik asitler ve diğerleri) miktarının çeşitli analitik metotlarla belirlenmesi. 2. Miktarı belirlenen bileşenlerin uygun enerji dönüşüm faktörleri kullanılarak metabolize edilebilir enerjiye dönüştürülmesi. 3. Her bir bileşenin içerdiği enerji miktarlarının toplanarak besinin toplam enerji değerinin hesaplanması. Yaygın olarak kullanılan dönüştürme sistemlerinde her bir bilesen için sabit ve besindeki diğer bileşenlerin oranından bağımsız bir enerji dönüşüm faktörü mevcuttur. 

Denges­iz beslenme bazı besin ögeler gereğinden fazla alınır. Gereksinimden fazla alınan karbonhidrat, protein ve yağ gibi besin ögeleri, vücutta yağ olarak birikir (Obezite). Metabolik ve kronik birçok hastalığın (şişmanlık, kalp-damar hastalıkları, bazı kanser türleri, şeker hastalığı vb.) ortaya çıkmasına zemin hazırlanır ve bu hastalıkların ortaya çıkması hızlanır. 

Bazal metebolizma hızın kişiler arasında farklılıklar göstermesi nedenlerinden biri; Vücut hastalıklarla mücadele ederken daha fazla enerji harcamasıdır. 

Metabolizmanın amacı;

-Enerji yönünden zengin organik bileşikleri enerjisi düşük ürünlere doğru yıkarak enerjiyi serbest bırakmak,

-Enerji yönünden zengin depo maddelerinin sentezini yapmak,

- Organizmaya dışarıdan giren veya metabolizma olayları sırasında oluşan zehirli maddeleri zehirsiz hale dönüştürmektir. 

Kuru baklagillerin başlıcaları; nohut, mercimek, bakla, fasulye, bezelye, börülce ve soya fasulyesidir. Bunlar olgunlaşmış tohumlar olduğu için esas bileşenleri karbonhidrat ve proteindir. Tanelerinin dış kısımlarında lif, iç kısımlarında ise nişasta bulunur. Kuru baklagillerin yağı çoğunlukla çoklu doymamış yağ asitlerinden meydana gelir. En yağlısı soya fasulyesidir. Nohutun yağ içeriği ise fasulye ve mercimekten yüksektir.

Enerji harcaması, vücut ağırlığı ile yakından ilgilidir. Standardın altında kiloya sahip olan birey, sahip olduğu kiloya göre enerji ihtiyacı hesaplaması sonucunda daha çok kilo kaybeder ve zayıflar. Standardın üstünde kiloya sahip olanlar ise gereğinden çok enerji alacağından şişmanlar. Enerjinin dengede alınması için toplam enerji ihtiyacı hesaplanırken, bireyin gerçek ağırlığı değil, boyuna göre standart olması gereken ağırlığı baz alınmalıdır. Bunun için boya göre ideal ağırlıklar tablosundaki değerlere bakılır.

Yumurtanın bekleme süresince gerçeklesen değişiklikler: Akının viskositesi azalır, sulu bir durum alır; Genel olarak su kaybı ile hafifler; Hava boşluğu büyür; pH yükselir; Amonyak miktarı artar

Besin maddelerinin içerdiği toplam enerji miktarını belirlemek için “bomba kalori- metresi” kullanılmaktadır. Bir sabit hacim kalorimetresi olan bomba kalorimetresinde ölçüm izole bir sistem içine yerleştirilmiş bomba denen tepkime kabı içerisinde belli bir ağırlığa sahip besin maddesinin tamamen yakılması sonucu meydana gelen ısıdaki artışın tespit edilmesi prensibine göre yapılır. 

Kümes hayvanları daha az yağlıdırlar ve buna bağlı olarak da enerji değerleri koyun ve sığır etlerine nazaran da düşüktür. Doymuş yağ ve kolesterol açısından da daha düşük bir içeriğe sahiptirler. Büyük baş hayvanların etlerinden daha fazla protein içerirler. Ancak demir içeriği daha azdır. 

Yumrular: yerelması, patates, vb. olduğundan doğru cevap D'dir.

Kuru baklagillerin yağı çoğunlukla çoklu doymamış yağ asitlerinden meydana gelir. En yağlısı soya fasulyesidir.

Besinlerin verdikleri enerji miktarları hesaplanırken; sindirim, emilim, dışkı ve idrardan kaynaklanan kayıplar dikkate alınarak, kalorimetrede bulunan enerji değerlerinde düzeltmeler yapılır. Bulunan bu değerler, besin ögelerinin vücutta verdikleri gerçek enerji miktarıdır ve buna besin ögelerinin “metabolize edilebilir enerji değeri” denir.