4

Aşırı bürokrasiye ve hiyerarşiye uygun fiziksel ortamlar, aşırı departmanlaşma ve departmanlar arasında izolasyon yaratıcılığı engeller. Örgütlerde türdeş kurulan fikir ve proje ekipleri, kendimize ve birbirine benzer insanların işe alınması yaratıcılığı engeller.

Günümüzde birçok işletme iç girişimciliğin artan önemini fark etmektedir. İç girişimciliğe yönelen bu ilgi, sayısı hızla artan rakipler, geleneksel işletme yönetimi yöntemlerinin yetersiz kalması, yetenekli çalışanların işletmelerden ayrılarak küçük ölçekli girişimciler haline gelmesi, artan uluslararası rekabet, verimlilik ve etkinliğin artırılmak istenmesi gibi nedenlerle giderek yükselmektedir.

Düzeyine göre inovasyon çeşitleri:

- Radikal

- Adımsal Yıkıcı

- Artırımsal

Timmons modelinde yeni işletmeler için 3 önemli bileşen bulunmaktadır; fırsat, girişimci ve yeni bir işletme yaratmak- ve onu geliştirmek için- ihtiyaç duyulan kaynaklar. Timmons Girişimcilik Süreci Modeli bu 3 bileşenden “fırsat” ile başlar. Fırsatların biçimi, büyüklüğü ve derinliği her modelde hem takımın hem de kaynakların biçimini, büyüklüğünü ve derinliğini belirler.

• Yaratıcılık, iş yapmak için yeni ürünlerin, servislerin ya da yolların geliştirilmesini sağlayan
kıvılcımdır. Yeniliğin ve gelişmenin itici gücüdür. Kalıp yargıların dışından bakarak düşünmek,
sürekli öğrenmek ve sorgulamaktır.
• Kendini adama, bir girişimciyi, özellikle başlangıç aşamasında, başarılı olabilmesi için,
haftanın 7 günü ve günde 12 saatten fazla olabilecek kadar çok çalışması için motive eden
güdüdür. Başarılı olabilmek için çok çalışmaya, planlama ve fikir üretmenin de katılması
gerekmektedir. Kendini adama bunu gerçekleştiren özelliktir.
• Kararlılık, başarıya ulaşmak için duyulan normalin üzerinde güçlü bir arzudur. Aynı zamanda
istikrar ve zor zamanlardan sonra yeniden kendini toparlama becerisini içerir. 9 kere bir sonuç
alamasa da, girişimciyi 10. telefon aramasını yapmak için ikna eden de budur. Gerçek bir
girişimci için para motivasyon kaynağı değildir. Başarı, motive eden temel faktördür, para ise
bunun ödülüdür.
• Esneklik, değişen pazar ihtiyaçlarına hızlı bir şekilde cevap verebilme yeteneğidir. Bir hayale
sadık kalırken aynı zamanda piyasa gerçekliğinin de farkında olmaktır. Bu gerçeklik,
gerekiyorsa girişimcinin vizyonunu değiştirmesine bile yol açabilir.
• Liderlik, kurallar yaratmak ve hedefler oluşturmaktır. Kurallara uyulacağını ve başarıya
ulaşılacağını görerek hareket etme kapasitesidir.
• Tutku, bir girişimciye başlangıç yaptırtan ve onu o şekilde tutan faktördür. Girişimciye, kendi
vizyonuna inanmaları için başkalarını ikna etme gücü verir. Planlamanın yerine geçemez ama
girişimcinin odaklanmış bir şekilde kalabilmesini ve girişimcinin planının diğer insanlar
tarafından görülmesini ve uygulanmasını sağlar.
• Kendine güven, belirsizliği ve risk seviyesini azaltan planlar sayesinde gelişir. Uzmanlığın da
kendine güvenin oluşmasında katkısı vardır. Kendine güven, girişimciye kolayca aklı
çelinmeden ve gözü korkmadan başkalarını dinleme yeteneği verir.

Moore modelinde, girişimcilik süreci birbirini takip eden olaylar ve aşamalar olarak tanımlanır. Bunlar; yenilikçi fikir, operasyonları tetikleyecek olaylar, uygulama ve gelişme aşamalarıdır. Bu modelde girişimcilik süreci, her aşamada işletmeyi geliştirecek kritik faktörlere vurgu yapmıştır. Buna göre; birçok insan davranışında olduğu gibi, girişimci özellikler, kişisel özellikler ve çevresel faktörler tarafından şekillenir. Ağlar, takımlar, rol modeller, aileler ise sosyal faktörler kapsamında değerlendirilebilir.

Fırsatçı model, sadece, deneyselliğe açık ve resmi hiyerarşinin ardında çok fazla sosyal ağ bulunan, güvenilir şirket kültürünün olduğu yerlerde (başka bir deyişle, bir çok yöneticinin “evet” diyebileceği bir ortamda) iyi bir şekilde yürür. Böyle bir çevresel yapılanma olmadan iyi fikirler organizasyonel çatlaklar ve yetersiz finansman nedeniyle hayata geçemez. Her şirket bir fırsat yakalamak üzere olarak yola koyulur. Önceden tasarlanmış bir organizasyonel sahiplik yapısı ve kaynaklar olmadan, iç girişimcilik çabaya ve proje sorumlularının risk alabilme yeteneklerine bağlıdır.

Büyük küçük ortaya çıkan fikirlerin en iyilerini seçip uygulamaya konulduğu aşamadır. İşte burada
beynin hem sağ hem de sol tarafı birlikte kullanılır.

OECD’ye göre yenilikçilik; süreç olarak bir fikri pazarlanabilir bir mal ya da hizmete, geliştirilmiş bir imalat ya da dağıtım yöntemine ya da yeni bir toplumsal hizmet yöntemine dönüştürmektir.

İç girişimcilik uygulamalarını arttırmak için şirketler şunları da yapmalıdırlar: Çalışmayı, hareketi özendir. Mümkün olan her zaman resmi olmayan toplantılar düzenle. Hataları hoş gör ve tecrübe olarak değerlendir. Piyasaya yeni fikir getirmek için inatçı ol. Yenilik için yenilikleri ödüllendir. Resmi olmayan iletişim için fiziksel altyapı oluştur. Sadece çalışma zamanında değil, günlük yaşamda ortaya çıkabilecek fikirleri değerlendir. Geleceğe yönelik projeler için küçük takımlar oluştur Çalışanların bürokrasiden kaçınmalarını sağla. Yenilikçi personeli ödüllendir ve teşvik et.

Gifford ve Pinchot, iç girişimcilik kavramını 1976 yılında ilk olarak kullanan yazarlardır. İç girişimcilik konusundaki ilk modellerinde, iç girişimcinin yapmak istediği çalışmalarda belirli bir riski üstlenebileceğini belirterek, iç girişimcinin tamamladığı çalışması sonucunda, elde edeceği getirinin bir kısmını ödül olarak alabileceğini bir kısmını da gelecekteki iç girişimcilik faaliyetlerinin desteklenmesinde kullanabileceğini ortaya koymuşlardır.

Başarılı bir girişimcinin özellikleri açıklanırken birey ile kurduğu iş arasındaki doğrudan ilişkilere odaklanılmaktadır. Kişisel özellikler farklılık gösterse bile bireyleri kurdukları işletmede başarılı kılacak nitelikler; yaratıcılık, kendini adama, kararlılık, esneklik, liderlik, tutku ve kendine güven gibi bazı temel kişisel özellikleri içine almaktadır.

Roger Von Oech, fikirlerin yaratılma sürecinde iki aşama olduğunu ileri sürer:
1. Hayal etme
2. Uygulama doğrusu

Girişimci düşüncenin dört ana bileşeni vardır. Bunlar • Yenilikçi ve Yaratıcı Olma • Risk Alma • Öncü Olma • Rekabetçi Düşünme.  

Tersine inovasyon kavramını literatürde ilk defa ortaya atan kişi Vijay Govindarajan olmuştur.

Yapıldığı alana ve konusuna göre inovasyon çeşitleri:

- Operasyonel

- Pazarlama (Pazar)

- İş Modeli