Farsçada asıl fiil kökü, masdar ekleri olan –den ند ve –ten تن ekleri kaldırıldıktan sonra geriye kalan kısma denir. Bu aynı zamanda Türkçe’de olduğu gibi emir tekil 2. şahsa işaret etmektedir.

Farsça son ek ile yapılan sıfatlardan دردمند (derd-mend) “dertli” manasına gelmektedir. Doğru yanıt “A” şıkkıdır.

"Dest be-dest geçti ömrümüz." cümlesinde yer alan Dest be-dest(el ele) ön ekle zarf olmuş kelime gurubudur. Doğru cevap C'dir.

Sıfat Tamlamaları Sıfat tamlamalarının, isim tamlamalarından şekil açısından bir farkı yoktur. Burada farkı tamlayan kelimenin durumu ortaya çıkarmaktadır. O da daha önce söylenildiği gibi tamlayan kelime isim niteliği taşıyorsa tamlama isim tamlaması oluyordu. Tamlayan kelimenin niteliği sıfat ise tamlama sıfat tamlaması oluyordu. Yani nitelenen bir isim ve onu niteleyen bir sıfattan oluşan tamlamalara sıfat tamlaması denilmektedir. Farsçada bunların ismi, terkib-i tavsîfi veya terkîb-i vasfî şeklindedir. Aynı zamanda tamlayana sıfat tamlanan isme mevsûf denir. İzafet kesresinin durumu aynen isim tamlamasında söylenen şartlar içerisinde şekillenir. Tamlanan kelimenin son harfi hâ-i resmiyye / ه ile veya –î / ی ile bitiyorsa hemze ( ء ) işareti konur. Uzun â / آ ve uzun û / و ile bitiyorsa kesre ye / ی ile gösterilir. Yine isim tamlamalarında olduğu gibi sıfat tamlamalarında da tamlanan veya tamlayanın Arapça ve Farsça olmaları tamlamanın niteliğini değiştirmez. Yani bâğ-ı dil-ârâ باغ / آرا دل örneğindeki gibi her ikisi de Farsça; melik-i âdil/ عادل ملك örneğindeki gibi her ikisi de Arapça, yâr-ı bî-vefâ / وفا بى يار , örneğindeki gibi tamlanan Farsça tamlayan Arapça, şiir-i rengîn شعررنكني = parlak şiir, örneğindeki gibi tamlanan Arapça tamlayan Farsça olabilir. Sıfat tamlamalarında taml

Transkripsiyon alfabesinde ? harfinin Türkçe karşılığı t harfidir.

حسن hasen kelimesinin ism-i sagîri fu‘ayl vezninde  حُسَينْ şeklindedir.

Metnin günümüz Türkçesine doğru çevirisi E seçeneğinde verildiği gibi “Hak teâlâ onu ona müyesser eyledi. Aldığı memleketlerde okunan hutbe ve basılan sikke onun adına oldu. Saadetle tekrar başkentine döndü.” şeklindendir. E doğru seçenektir.

A seçeneğinde verilen پندنامه pend-nâme “nasihat kitâbı” tamlamaların ters çevrilmesiyle yapılan bir birleşik isimdir.

Dâ-den = دادن vermek masdarında –den/ ند düştükten sonra dâ/ ا د yerine dih/ ه د şeklini alır.

سرحد Ser-hadd birleşik ismi izâfet kesresi kaldırılmış isim tamlamasından mürekkep birleşik isime örnektir. Doğru cevap B'dir.

Farsçada -gâh کاه zaman ve yer bildiren edattır. Yer ve zaman isimlerinin yapımında kullanılır.اوردوکاه ordu-gâh = ordunun bulunduğu yer; اقامتکاه ikâmet-gâh; صبحکاه subhgâh = sabah vakti, سحرکاه seher-gâh = seher vakti, سجده کاه secde-gâh = secde yeri,  زيارتگاه ziyâret-gâh= ziyaret yeri vb. Görüldüğü gibi C seçeneğindeki subhgâh diğerlerinden farklı olarak zaman ifadesi taşımaktadır. Dolayısıyla C doğru seçenektir.

Şîr-Şîrân; Arslan-Arslanlar anlamındadır. Doğru cevap E'dir.

Osmanlı tarihini başlangıçtan itibaren özetleyen ve ağırlıklı olarak devlet teşkilatı üzerinde duran, Netâyicü’l-Vukuât, Mustafa Nuri Paşa’nın  eseridir. Doğru cevap C'dir.

Osmanlı Türkçesinde دين dîn kelimesiyle yapılan Arapça tamlamalara sıkça rastlanmaktadır. Bu tamlamalarda tamlanan (muzâf) bilinenin aksine Osmanlı Türkçesinde ötreli değil üstünlü okunur. D seçeneğindeki tamlama Bedreddîn olarak okunur. Ancak A’daki yevmü’l-kıyâme, B’deki leyletü’l-kadr, C’deki fahrü’n-nisâ ve E’deki tezkiretü’ş-şu‘arâ olarak okunur.

Anlamca birbirinin zıddı olan iki kelimenin bir araya getirilmesiyle oluşturulan birleşik isimlere örnek آمد ورفت olup, gelip gitme anlamındadır. Doğru cevap E'dir.

İsim Tamlaması Farsçada isim tamlamasında önce tamlanan gelir. Daha sonra tamlayan yazılır. Basit yani iki kelimeyle yapılan tamlamalarda ilk kelimenin sonu –i ile okunur. Buna izâfet kesresi adı verilir. İzafet kesresi Türkçe’de kelimenin ses uyumuna göre –ı veya –i şeklinde okunabilir. Kalın ses uyumuna göre gelen kelimelerde –ı şeklinde ince ses uyumuna göre yapılmış kelimelerde –i şeklinde okunur. Kûh-ı Kafکوهقاف = Kaf Dağı veya ordu-yı sultân اوردویسلطان = sultânın ordusu kalın sesle gelenlere örnek verilebilir. Ma’den-i nühâsنحاس معدن = bakır madeni, cisr-i Ergeneجسرارکنه = Ergene Köprüsü, gül-i sad-bergبرك کلصد= yüz yapraklı gül gibi örnekler de ince sesle biten kelimelerin izafet kesresini gösterir. Farsça isim tamlamalarında tamlanan (muzâf) ve tamlayanın (muzâfun-ileyh) her ikisinin de Farsça olması şartı yoktur. Bunlardan birisi Farsça olabildiği gibi her ikisinin de Arapça olmasında bir mahzur yoktur. Burada önemli olan izâfetin yani tamlamanın Fars- ça karakterli olmasıdır. Bunu da sağlayan –i izafet kesresidir. Bir tamlamanın isim veya sıfat tamlaması olmasını belirleyen husus tamlayanın niteliğidir. Eğer tamlayan isim ise isim tamlaması, sıfat ise sıfat tamlaması şeklini alır. İsim tamlamalarının muhtelif görevleri vardır. Genellikle tamlayanın durumu tamlananı açıklayıcı ve durumunu belirleyicidir. Bu cümleden olarak; -İsim tamlamaları bazen aidiyet, nisbet ve özel durumları açıklamak için kullanılır:

Metinde altı çizilerek işaretlenen مصاﺌب mesâ’ib kelimesi “musibetler, güçlükler” anlamındadır.

İsim Tamlaması Farsçada isim tamlamasında önce tamlanan gelir. Daha sonra tamlayan yazılır. Basit yani iki kelimeyle yapılan tamlamalarda ilk kelimenin sonu –i ile okunur. Buna izâfet kesresi adı verilir. İzafet kesresi Türkçe’de kelimenin ses uyumuna göre –ı veya –i şeklinde okunabilir. Kalın ses uyumuna göre gelen kelimelerde –ı şeklinde ince ses uyumuna göre yapılmış kelimelerde –i şeklinde okunur. Kûh-ı Kafکوهقاف = Kaf Dağı veya ordu-yı sultân اوردویسلطان = sultânın ordusu kalın sesle gelenlere örnek verilebilir. Ma’den-i nühâsنحاس معدن = bakır madeni, cisr-i Ergeneجسرارکنه = Ergene Köprüsü, gül-i sad-bergبرك کلصد= yüz yapraklı gül gibi örnekler de ince sesle biten kelimelerin izafet kesresini gösterir. Farsça isim tamlamalarında tamlanan (muzâf) ve tamlayanın (muzâfun-ileyh) her ikisinin de Farsça olması şartı yoktur. Bunlardan birisi Farsça olabildiği gibi her ikisinin de Arapça olmasında bir mahzur yoktur. Burada önemli olan izâfetin yani tamlamanın Fars- ça karakterli olmasıdır. Bunu da sağlayan –i izafet kesresidir. Bir tamlamanın isim veya sıfat tamlaması olmasını belirleyen husus tamlayanın niteliğidir. Eğer tamlayan isim ise isim tamlaması, sıfat ise sıfat tamlaması şeklini alır. İsim tamlamalarının muhtelif görevleri vardır. Genellikle tamlayanın durumu tamlananı açıklayıcı ve durumunu belirleyicidir. Bu cümleden olarak; -İsim tamlamaları bazen aidiyet, nisbet ve özel durumları açıklamak için kullanılır: Seyf-i dîn = سيفدين dinin kılıcı, lügât-ı Fârisî لغتفارسی = Farsça sözlüğü, zebân-ı Türkî ترکی زبان = Türk dili, Türkçe, inâyet-i Hudâ عنايتخدا = Allahın yardımı gibi. -Bazı durumlarda isim tamlamalarında, tamlayan tamlananın cins ve türünü açıklar: Rûz-ı Kasım روزقاسم = Kasım günü, dıraht-ı gül = درختکل gül ağacı, gürz-i âhen کرزآهن = demir gürz vs. -İzâfet-i teşbihiyye denilen benzetme tamlaması yapımında da isim tamlamaları kullanılabilir. Sarây-ı dil دل سرای = gönül sarayı, deryâ-yı rahmet رمحت دريای = rahmet deryası, deniz gibi rahmet, âteş-i aşk عشق آتش = aşk ateşi, tîğ-i zebân زبان تيغ = dil kılıcı, kılıç gibi keskin dil, deryâ-yı ilm علم دريای = ilim denizi veya deniz gibi ilm, gibi. Benzetme yapılırken benzeyenin benzetilene has bir nitelikle tamlanması durumu da isim tamlamalarında sıkça görülen uygulamalardandır.