ﻓﺧﺮ kelimesi Arapça “fa’l” kalıbında bir kelimedir. Bu nedenle doğru cevap C şıkkıdır.

Yazımın henüz kalıplaşmadığı XIV. ve XV. yüzyıl metinlerinde karşılaşılan باشتن baş-tan,  طرفتن taraf-tan, ايچتى iç-ti, قاچتى aç-tı ve ايشتّ / ايشتدى işitti gibi yazılışlar, bu uyumun, tıpkı kalınlık-incelik uyumu gibi, eskiliğini ve süregeldiğini gösterir.

İçinde kalın ünsüz harflerinden (خ ص ض ط ظ ع غ ق (biri bulunan hecenin uzun olmayan düz geniş ünlüsü eğitimli kimselerce kalın, ancak klasik Arapça’nın e’ye yakın kapalı, incelmiş a’sı gibi söylenmesine حسد hásed, kelimesi örnek olarak verilebilir.

Fesahat: Sözün/bir kelimenin sesçe nitelikleri özenle gözetilip korunarak; akıcı, pürüzsüz, açık, anlaşılır biçimde söylenmesi ve kullanılmasıdır.

Ha harfi ( ح) için kullanılan çeviriyazı işareti h'nin altında nokta ile yani "ḥ" ile gösterilir.

ط tı harfinin ses değeri Farsçada bulunmaz. Sadece birkaç kelimenin yazımında karşımıza çıkar. Diğer seçeneklerdeki ifadelerse doğrudur.

Okuma dilinin bu söyleyişi yani bir ünsüzden sonraki ا (elif) her zaman uzun a okunur. Ancak bu a da bilgili kimselerin okumalarında daralmış ve incelmiş bir sestir, uzun e’ye yakın olması XVI. yüzyıl metinlerinde yazıya geçirilmiştir:
م ا زريدوكی mezâ´r-idügi, حصارده كی hisâ´rdegi,
ديارده كی diyâ´rdegi, كنارنده كی kenâ´rindegi.

Türkçenin sekiz ünlüsü için eski alfabenin sağladığı imkân dört harf ( ا elif, و vav, ە he, ی ye) ile hareke denilen kimi yardımcı işaretlerdi. 

“sivrisinekler” kelimesi bir gramer kelimesidir. Doğru yanıt “E” şıkkıdır.

Belli metinlerde kalmış olanlar ya Evliya Çelebi’nin yaptığı gibi bir amaç uğruna bilerek yapılmış değiştirmelerdir, ya da birçok yazarın söyleyişi yazılışa yansıtabilmek arayışının sonuçlarıdır. Bu gibi örnekleri veren metin yazarlarının doğru yazılışı bilmemeleri çoğu kez söz konusu değildir. Doğru cevap E'dir.

Bir ekle ya da birleşme yoluyla genişlemiş tabanlarda ünlü çoğu zaman ikinci ünsüzden sonra getirilmiştir:  مهربان mihrübân/mihribân (< mihrbân ‘seven, dost, şefkatli’),  شهريار şehriyâr (< şehryâr ‘hükümdar’), بردبار bürdibâr/bürdübâr (< bürdbâr ‘hamal’),  بزركوار büzürgüvâr (< büzürgvâr ‘büyük, anlı şanlı, yüksek mertebeli’,  دردمند derdimend / derdümend (< derdmend ‘dertli’),  دستبرد destübürd (< destbürd ‘üstünlük’); ama: زخمناك zahımnâk (< zahmnâk ‘yaralı’).

 ء hemze. Arapça’ya özgü bu ses bir gırtlak ünsüzüdür. 

Bacak kelimesinin Osmanlı Türkçesi yazım şekli görülmektedir.

 ağreti-eyreti

 değirmen-deyirmen

 çiğ-çiy

büyü-büyü

düğün- düyün

Doğru yanıt D'dir. 

Düzlük ve yuvarlaklık, ünlünün niceliğine değil niteliğine göre belirlenir.

(ancılayın)  جيلين (-cılayın) Ünsüzle Başlayıp Ünsüzle Sonlanan İki ve Üç Heceli Ekler - isimden isim

Doğru yanıt C'dir.