Hayvan kesildikten sonra baş, ayaklar, iç organlar ve deri hariç tartılan et ve kemik dokusuna karkas denir.Besi ile et miktarı arttığından, et kemik oranı değişmekte ve karkasta kemiğin oranı azalmaktadır.

Canlı ağırlık artışı ve yemden yararlanma kabiliyetidir.

1. Besi sığırı seçimine dikkat etmek ve uygun özellikteki hayvanları uygun
fiyata almak.
2. Besi sığırlarının konfor ve refahının düşünüldüğü barınaklarda besiye almak.
3. Besi sığırlarını bilimsel yani dengeli ve ekonomik rasyonlarla beslemek
4. Besinin başından sonuna kadar hayvanların sağlığına dikkat etmek
5. Besiyi karkas et fiyatlarının en uygun olduğu zamanda bitirmek ve en az
fire ile pazara sürmek.

Besi peformansını etkileyen en önemli faktörler ırk, yaş ,cinsiyet, kondisyon, sağlık, orijin ve besleme düzeyidir.

Doğu Anadolu Kırmızısı'dır.

Doğu Anadolu Kırmızısı'dır.

Besiye alınacak hayvanların genç olması gerekmektedir. Beside karlılığın yüksek
olması arzu ediliyorsa besiye alınacak hayvanların bir yaşından küçük olması
gerekmektedir. Zira genç hayvanlar henüz büyümelerini tamamlamadıkları için
tükettikleri besin maddelerini iskelet ve kaslarının gelişmesinde kullanarak az
miktarda yağ depolarlar. Bu ise kazandıkları canlı ağırlığın büyük bir kısmının
etten oluşması anlamına gelmektedir.

Genel olarak erkek hayvanlar dişilere göre daha hızlı ve daha fazla canlı ağırlık
artışı göstermektedirler. Çünkü seksüel hormonlar besi performansı ve et kalitesi
üzerinde etkilidir. Erkek hayvanların testislerinde üretilen testeron hormonu
ve diğer androjenik hormonlar anabolizan etkiye sahip oldukları için
hayvanın daha iyi et tutmasını sağlar. Bu nedenle, sığır besisi prensip olarak
erkek hayvanlarla yapılır.

Damızlık değeri yüksek boğalardan elde edilen erkek danaların beside kullanılması
büyük avantaj sağlamaktadır. Bilinen bir kaynaktan temin edilen besi hayvanlarının bakım, besleme koşulları, hastalıkları ve diğer yetiştirme problemleri hakkında daha yakın bir bilgi sahibi olunacağı açıktır. Diğer yandan, besi danasının anne ve babasının bilinmesi durumunda yavrunun alabileceği günlük canlı ağırlık artışı ve yemden yararlanma daha iyi belirlenebileceğindenyüksek bir besi performansı elde edilebilecektir.

Düşük kondisyonlu fakat kavruk kalmamış hayvanlar beside serbest yemleme koşullarında daha yüksek canlı ağırlık kazanmaktadır. Yani, akranlarına göre yetersiz beslenme nedeniyle düşük canlı ağırlık kazanan hayvanların normal besleme koşulları sağlandığında akranlarından daha hızlı canlı ağırlık kazanmaktadırlar. Bu olaya ‘telafi edici büyüme’ adı verilmektedir.

Besi için satın alınan hayvanlara uygun iç ve dış parazit ilaçlarının uygulanması gerekmektedir. Beside hayvanların sağlığını korumak için salgın ve bulaşıcı
hastalıklara karşı aşılama yapılır. Besi başladıktan sonrada hayvanların sağlık durumları dikkatle izlenmeli, hasta olan hayvanlar padoklardan çıkarılarak revirde tedavi edilmelidir. Beside kullanılan kaba ve yoğun yemler, kalite bakımından sürekli denetlenmeli ve küflü yemler hayvanlara asla verilmemelidir.

Gelişme çağında olan genç hayvanlarda et üretimi, büyüme olayından yararlanılarak gerçekleştirilmekte ve bu besiye protein besisi veya et besisi denilmektedir. Büyüme çağında önce iskelet doku gelişmekte, bunu kas doku izlemektedir. Bu dönemde sentezlenen yağ kas lifleri arasına dağıldığından (mozaik yağ) üretilen etin lezzeti ve kalitesi son derece yüksek olmaktadır.

Yaşlı ve gelişmesini tamamlamış hayvanlarda ise büyüme tamamlandığından
bu hayvalarda olan canlı ağırlık artışı daha çok yağdan oluşmakta ve bu
nedenle bu besi yöntemine yağ besisi veya semirtme adı verilmektedir. Yaşlı sığır
besisinde, organizmada çok düşük oranda protein ve mineral madde birikimi olmasına karşın çok fazla yağ birikimi gerçekleştirmektedir.

Besi şekilleri, yaşa göre, besi süresine göre, besleme düzeyine göre ve yemleme yerine göre sınıflandırılır.

Besi sığırlarının beslenmesinde su, kuru madde, ham protein, enerji, makro ve mikro minerallerve vitaminler gibi çeşitli besin maddelerine ihtiyaç duyulmaktadır.

Çünkü besi hayvanlarının gereksinim duyduğu organik (protein, yağ, karbonhidrat) ve inorganik (makro ve mikro mineraller) besin maddelerinin tamamı uygun miktardaki kuru madde ile birlikte hayvana verilmesi gerekmektedir. Bu nedenle sindirim faaliyetlerinin düzenli olması, tüketilen yemlerden yüksek oranda yararlanılması ve sindirim organlarının kapasitesine göre sindirim sisteminin kuru madde ile doldurulması gerekmektedir.

 Besiye alınan hayvanın ırkı, yaşı ve beslenme yoğunluğu gibi çeşitli faktörler yanında günlük canlı ağırlık artışına göre besi başı ve besi sonunda ham protein ihtiyacı değişmektedir. Başarılı bir sığır besisi için besiye alınacak hayvanların canlı ağırlıklarının bilinmesi ve buna göre gruplara ayrılması büyük önem taşımaktadır.

Saman, kuru ot, mısır silajı, şeker pancarı posaı ve bira posası bu yelerin başlıcalarıdır.

Sığır besisinde, kaba yemler hiç verilmez ya da yetersiz miktarlarda verilirse, işkembede (rumen) yaşayan mikroorganizmalar olumsuz etkilenir ve işkembe pH’sı düştüğü için (pH<5.8) ‘asidoz’ adı verilen bir besleme aksaklığı oluşur. Bu nedenle, besi rasyonlarında kaba yem oranı son derece önemli bir konudur.

Yoğun yem grubuna, tahıllar, karma yem endüstrinde üretilen yemler ve yağlı tohum küspeleri girmektedir. Yoğun yemler, besi hayvanlarının gereksinim duyduğu besin maddelerinin büyük bir kısmını karşılamaktadır. Buna göre, mısır, arpa, buğday, yulaf, çavdar, pamuk tohumu, ayçiçeği tohumu küspeleri yoğun yem örnekleridir