Krizler işletmelerin finansal yapısı ve ünü üzerinde olumsuz etki yaratabilecek oluşumlardır. Bu nedenle kriz oluşturan durumla ilgili çözümler için acil tedbirler alınması gerekir.

Yöneticilerin fidye karşılığı kaçırılması, eksik ve/veya hatalı operatör eğitimi, büyük bilgisayar bozulmaları, yönetim bilgi sistemindeki hatalar tahmin edilmesi daha güç olan krizlerden bazılarıdır. Yasal düzenlemeler, sınırlamalar, vergi değişiklikleri ise örgütler açısından tahmin edilmesi daha kolay olabilecek kriz türleri arasındadır.

Krizin ilk aşaması “krizin oluşumu” ya da “prodromal dönem”dir. Bu dönem içinde potansiyel bir krizle ilgili önemli ipuçları ortaya çıkmaya başlamaktadır. İkinci aşama “krizin ortaya çıkması ya da “akut kriz”dir. Bu aşamada bazı faktörler krizin zarar verici bir gerçeğe dönüşmesine neden olmaktadır. Krizin süreğen bir hal alması üçüncü aşamayı oluşturmaktadır. Suçlamalar, karşı suçlamalar, deliller, sorgular, yasal hareketler ve medyanın baskısı bir krizin etkilerini uzatabilmektedir. Son aşama, krizin çözüme kavuşturulması aşamasıdır. Bu aşamada kriz artık örgüt ve çevresi için bir tehdit unsuru olmaktan çıkmaktadır.

Toplam kalite yönetiminin temel felsefelerinden birini oluşturan Kaizen sürekli olarak gelişmeyi ve iyileştirmeyi ifade etmektedir. Her günün bir öncekinden daha iyi olması için sürekli olarak gelişmeyi temel almaktadır. Batının gelişme anlayışı buluşçuluk üzerine kurulduğu için yeni bir buluş ortaya çıkana kadar mevcut durum ve standartlar korunmaktadır. Kaizen ’de ise, gelişme sürekli ve küçük aralıklarla yapılmaktadır. Sürekli gelişme her birimde olabileceğinden dolayı bu küçük gelişmeler toplamda işletmenin başarısı için büyük etki yaratmaktadır.

Toplam kalite yönetimi adından da anlaşılacağı üzere kalite, işletmenin tümünün sorumlu olduğu ve işletmenin bütününü ilgilendiren bir uygulama olarak kabul görmeye başlamıştır. Bir süreç olarak ele alınan toplam kalite yönetimi üretim faktörlerinin tedarikçiden temin edilmesinden satış sonrası hizmete kadar tüm aşamaları kapsayan bir anlayışın ürünüdür.

Öğrenme; geçmişte iyileştirme için yapmış oldukları örgütün kendilerinin ve başkalarının deneyimlerinden öğrenilen önemli derslerin sürekli incelenmesi ve sorgulanması üzerinde durmaktadır.

İçsel ve dışsal faktörlerin neden olduğu krizler ortaya çıkmadan önce işletmelere çeşitli ve hissedilebilir önemli sinyalleri vermektedir. Kriz sinyallerinin algılanarak ve yorumlanarak krizin açık ve net olarak ortaya çıkmadığı dönemlerde yapılan kriz yönetimi ve kriz çalışmalarına proaktif kriz yönetimi yaklaşımı adı verilmektedir. Saldırgan bir tutum içeren proaktif kriz yönetimi yaklaşımı krizin açıkça ortaya çıkmadığı döneme yöneliktir. Bu yaklaşım işletmelerin kriz çıkmadan önce kriz olasılıklarını tahmin edebilme, krize karşı hazırlıklı olma ve gereken tedbirleri alabilmesine imkan veren önleyici ve koruyucu çalışmaları içermektedir.  

İkinci aşama “krizin ortaya çıkması ya da “akut kriz” dir. Bu aşamada bazı faktörler krizin zarar verici bir gerçeğe dönüşmesine neden olmaktadır. Değişik örgütlerin karşılaştığı fiziksel, mali ve manevi sarsılma korkunç olabilmektedir. Bu aşamada örgüt üst yönetimi en ciddi sınavını verecek, yapılabilecek yanlış uygulamalar örgütün hayatını sona erdirebilecektir.

Kriz yönetim planları meydana gelen krizin daha da büyümesini önlemek, kriz nedenlerini belirlemek, kaynakları etkin ve verimli kullanarak krizin yol açtığı belirsizlikle mücadele etme imkanı verir. İşletmeler tarafından hazırlanan kriz yönetim planlarının amaçlarını şunlar oluşturmaktadır; Ansızın ortaya çıkan krizlerin daha fazla derinleşmesini önlemek. Krizlere neden olabilecek gelişmeleri tespit etmek. Krizlerin yaratacağı belirsizlikle daha iyi mücadele edebilme imkanı sağlamak. Kriz anında kaynakların daha etkin kullanımını sağlamak.

Kişisel hakimiyet toplam kalite uygulamasının unsurlarından biri değildir. Bu, öğrenen organizasyonlarla ilgili bir kavramdır.

ERP sisteminde amaç; muhasebe, finans, satış-dağıtım, üretim planlama, stok yönetimi, satın alma, üretim, pazarlama, kalite yönetimi, insan kaynakları, bakım-onarım yönetimi gibi birçok fonksiyon arasındaki işbirliği ve etkileşimi geliştirmektir. ERP yazılımları, farklı sektörlerin farklı ihtiyaçlarına yanıt verebilmek için özelleştirilebilme esnekliğine sahip olmakla birlikte modüler yapıda, kurum içinde gerçek zamanlı veri erişimine ve depolanmasına olanak sağlayan, analiz ve yönetim işlevselliği olan sistem yazılımlarıdır. Ayrıca ERP yazılımları, uluslararası kuruluşlar için kritik önem taşıyan çoklu para birimi ve dil desteği ile birlikte petrol, kimya, bankacılık, sağlık, havacılık gibi kendine özel sektörleri de destekleyebilmektedir.

Bir kriz dört farklı aşamadan geçmektedir. Bu aşamalar tıbbi terimlerle adlandırılmaktadır, çünkü kriz bir hastalık kadar ciddi özelliklere sahiptir. Krizin dört aşaması şunlardır (Fink, 1986:20):

Krizin oluşum aşaması (Prodromal crisis stage)

 Krizin ortaya çıkma aşaması (Acute crisis stage)

Krizin süreğen hale gelme aşaması (Chronic crisis stage)

Krizin çözülmesi aşaması (Crisis resolution stage)

Krizin ilk aşaması “krizin oluşumu” ya da “prodromal dönem” dir. Bu dönem içinde potansiyel bir krizle ilgili önemli ipuçları ortaya çıkmaya başlamaktadır. Bu uyarıcı mesajlar farkedildiklerinde örgütlere krize engel olabilecek ya da krizin potansiyel etkilerini azaltmaya yardım edebilecek tekrarlanan mesajlar ve sürekli ipuçları sunmaktadırlar. Çevrelerinde ortaya çıkan eğilim ve gelişmelere karşı hassasiyetlerini koruyan örgütler, bir krizi saptama ve ortaya çıkışını önlemede daha şanslı olabilmektedirler.

İçsel ve dışsal faktörlerin neden olduğu krizler ortaya çıkmadan önce işletmelere çeşitli ve hissedilebilir önemli sinyalleri vermektedir. Kriz sinyallerinin algılanarak ve yorumlanarak krizin açık ve net olarak ortaya çıkmadığı dönemlerde yapılan kriz yönetimi ve kriz çalışmalarına proaktif kriz yönetimi yaklaşımı adı verilmektedir. Saldırgan bir tutum içeren proaktif kriz yönetimi yaklaşımı krizin açıkça ortaya çıkmadığı döneme yöneliktir. Bu yaklaşım işletmelerin kriz çıkmadan önce kriz olasılıklarını tahmin edebilme, krize karşı hazırlıklı olma ve gereken tedbirleri alabilmesine imkan veren önleyici ve koruyucu çalışmaları içermektedir.

Kriz sürecinin ilk aşamasında krize yol açabilecek problemleri belirlemede rehber olabilecek iç sinyaller şunlardır: Aşırı personel, yetersiz personele hoşgörüyle bakılması, yeniliklere kapalı bir yönetim anlayışı, personel kuvvet ve yetkilerindeki dengesizlikler, şekil ile esasın yer değiştirmesi, açıkça tanımlanmış amaçların sayısında ortaya çıkan azalışlar, çatışma ve sıkıntı yaratabilecek durumların ortaya çıkabileceğine ilişkin korku ve endişeler, etkin iletişimin kaybolması, örgüt yapısının geçerliliğini kaybetmesi. Dolayısıyla örgüt yapısının geçerliliğini koruması bu sinyallerden biri değildir.