Grup üyeleri için erken sonlanma nedenleri olarak;
- Dışsal faktörler,
- Grup ayrılığı (grup üyesinin uygun grupta olmaması),
- İçtenlik sorunları,
- Duygusal çöküntü,
- Grup liderini paylaşamama,
- Aynı anda devam eden bireysel psikolojik danışma ve grup süreci, • Kışkırtıcılar, • Yetersiz uyum,
- Gruplaşmalardan doğan karmaşa olarak tanımlanmıştır (Yalom,1995). Grup üyeleri arasında güvensizlik, gerginlik, dürüst ve açık olmayan iletişim, katılım problemleri, grup kurallarının ihlal edilmesi gibi nedenler grubun erken sonlandırılmasına neden olmaktadır.

Sosyal hizmet uygulamasında, sorun çözme sürecinin eylem planının formüle edilmesi aşamasında mevcut sorunların çözümü için, eylem planının oluşturulması ve yapılacak eylem planlarının formüle edilmesi gerekmektedir. Bu sürecin sağlıklı ve eksiksiz yerine getirilebilmesi için; mümkün olan hedefin düşünülmesi ve saptanması, uygun hizmet türünün kararlaştırılması, değişme çabalarının odağının oluşturulması, eylem planında sosyal hizmet uzmanının rolünün neler olduğu, müracaatçı sistemindeki veya dışındaki planı engelleyebilecek etkilerin gözden geçirilmesi gerekmektedir.

Grubun çalışma aşamasında grubun gelişim aşamaları sırasıyla; planlama aşaması, başlangıç aşaması, çalışma aşaması ve geçiş aşamasıdır.

Sözlü olmayan iletişim; jestleri, mimikleri, yüz ifadelerini, beden durusunu, ses tonunu kapsamaktadır. İkili ilişki ise sözlü olmayan iletişim kapsamında değildir.

D seçeneğinde yer alan makro sosyal hizmet uzmanlarının bireylerin yaşamlarının kalitesini; onları sivil hayata daha fazla katarak artırmasına hayırseverlik terapisi adı verilir. Diğer seçeneklerde yer alan bilgiler sosyal gruplar ve görev odaklı gruplara ait özelliklerdir.

Doğrudan uygulama teknikleri hazırlık işlemleri, randevu işlemleri ve önlem işlemleri olmak üzere üçe ayrılır.

Kurumun amacı nedir?

2. Kurumun hizmet verdiği müracaatçıların ana sorunları nelerdir?
3. Kurum ne tür hizmetler vermektedir?
4. Müracaatçıların gereksinimleri nasıl belirlenmektedir?
5. Müracaatçıların dağılımı nasıldır?
6. Bir önceki yıl verilen hizmetlerin maliyeti ne kadardır?
7. Her bir program için harcanan para ne kadardır?
8. Kurumun gelir kaynakları nelerdir?
9. Her bir kaynaktan alınan fonun miktarı ve yüzdesi nedir?
10. Ne tür müracaatçılara hizmet vermemektedir?
11. Toplumda aynı hizmetleri veren başka kurum var mıdır?
12. Kurumun örgütsel yapısı nasıldır? Örneğin resmî emir komuta zinciri var mıdır?
13. Resmî bir örgütlenme (bürokraside resmî mevkiler için beklenenden daha fazla etkiye sahip kişiler) var mıdır?

14. Önemli politik kararlarında doğrudan hizmet sağlayıcılar ne kadar karar verme girdisi sağlamaktadır?

15. Kurumun uygulamalarını değerlendiren bir kurul var mıdır? Eğer varsa kurul üyelerinin kökeni nedir?

16. Her düzeydeki çalışan kendini değerli hissediyor mu?

17. Çalışanlar arasında moral düzeyi nasıldır?  

İnsanlar doğaları gereği, bir yandan sosyal ihtiyaçları sebebiyle bir gruba ait olma ve o grupla özdeşleşmeyi ve benzer olmayı isterlerken, bir yandan o gruptaki insanlardan farklı olmayı, öne çıkmayı, ayrıcalıklı olmayı ve üstün olmayı isterler. Bu ihtiyaçlar temel olarak insanın kendi kendine duyduğu saygı, diğer insanların ona saygı duymalarını istemesi, tanınma, prestij, itibar, takdir edilme, önemsenme, üstün olma ve statü sahibi olma ile ilgilidir. Saygı ve prestij ihtiyacı ile sosyal ihtiyaçlar birbirleri ile çelişki içinde olabilmektedir.

Yardım ilişkisinde görülen özellikler; ilgi, yükümlülük, empati ve içtenliktir. Reddetme ise bu özellikler arasında yer almaz.

Bir grup üyesinin başka bir gruba veya daha profesyonel bir hizmete gitmesi ile grup sonlandırılabilir. Buna üye havalesi nedeni ile grup sonlandırılması adı verilir.

Mikro düzeyde değerlendirme, müdahale ile ulaşılmak istenen amaca ulaşılıp ulaşılamadığına; sunulan hizmetlerin müracaatçının memnuniyetini sağlayıp sağlamadığına odaklanır. Mezzo düzeyde değerlendirme de, tedavi ya da eğitim grubunun amaçlarına ulaşma düzeyi; her grup üyesinin kendisi için hedeflediği amaçlara ulaşıp ulaşamadığı incelenir. Makro düzeyde değerlendirme de, program ile tüm amaçlara erişilip erişemediği belirlenir.

Dolaylı hizmet kapsamında birkaç çalışma alanı bulunmaktadır. Bunlar; Toplumla sosyal hizmet, Kurumlarla sosyal hizmet, Sosyal hizmet araştırması, Sosyal hizmet yönetimi ve Sosyal Politikadır.

Eğer sosyal hizmet uzmanının müracaatçıya hizmet sağlamasına karar verilirse şu belirtilen eylemler yerine getirilmelidir; Müracaatçının ihtiyaçlarının aciliyetini bildirmek ya da sorunu sunarak acile yönlendirmek, Yardım işlemleri sürecinde, müracaatçının ve sosyal hizmet uzmanının alacakları sorumlulukları açıklamak, Müracaatçının (bazı durumlarda çok özel bilgi) vereceği bilgiyle problemin ve değerlendirmenin açıklamasını sağlamak, Müracaatçının verdiği bilgilerin gizliliğini sağlamak, Olayı gerekebilecek görüşmenin en az ve eğer mümkünse en çok sayısı hakkında anlaşmaya varmak, Hizmet alabilmek için gereken ücreti ve izlenmesi gereken prosedürü açıklamak. Eğer hizmet verilmesi için gereken onayın bir sağlık kurumunda alınması gerekiyorsa pratik işlemler hakkındaki kısıtlamalar öğrenilmeli ve onay alınma sürecine başlanmalıdır, Zaman, yer konusunda ve gelecek buluşmaların sıklığı için anlaşmaya varılmalıdır.

Sosyal hizmetin iki odağı vardır. Bunlar birey ve toplumdur. Dolaylı uygulama kapsamında ise ikinci odakta çalışmalar yapılmaktadır. Sosyal hizmet birey, aile ve gruplarla çalışırken doğrudan insanlarla temas hâlindedir; buna mikro ve mezzo sosyal hizmet diyoruz. Dolaylı uygulamada sosyal hizmet uzmanları, yine insanlar için çalışmaktadır fakat mikro ve mezzo uygulamalardaki gibi insanlarla doğrudan bir temas hâlinde değillerdir. Dolaylı sosyal hizmet ya da makro sosyal hizmet, daha dar alanda birebir bireylerle çalışmaktansa daha geniş anlamda toplumun ve koşullarının iyileştirmesi için çalışmaktadır.

En bilinen yönlendiriciler sosyopatlar, psikopatlar ve antisosyal kişilik bozukluğu olanlardır. Doğru cevap A'dır.

Son Değerlendirme Türleri: Ölçekler müracaatçının değişkenlere verdiği tanımlar üzerinden yürüdüğü için geçerliliği yüksektir ve müracaatçının süreçteki tecrübeleri için iyi birer belirteç olabilir. Kişiselleştirilmiş derecelendirme ölçekleri hazırlanırken izlenebilecek adımlar:

• Müracaatçıya duyguların, yaklaşımların ve davranışların ölçümünün değerli olduğunu fark etmesi için yardımcı olunmalı.
• Mevcut durum verileri kolayca yorumlanabilecekleri şekilde düzenlenmelidir.
• Müracaatçının işlevliliğinin süreçte negatiften pozitife doğru dağılabileceği bir ölçek oluşturulmalı
• Verilerin nasıl toplanacağı belirlenmeli.

Nelerin ölçüleceği dikkatli şekilde belirlenmeli

Dolaylı sosyal hizmet uygulamasını daha iyi anlayabilmek için farkında olmamız gereken noktalar şunlardır; Sosyal hizmet uzmanlarının günlük çalışmalarında karşılaştıkları sorunlar sadece bireysel müracaatçı sorunları değildir, Eğer sosyal hizmet uzmanı, müracaatçılarına etkili bir şekilde yardım etmek amacındaysa bazı sorunların kurum, toplum ve politika düzeyinde ele alınması gerekir, Toplumda sınırlı kaynaklar ve sınırsız ihtiyaçlar dengesizliği vardır. Bunun çözümü ise daha fazla verilecek olan ekonomik ve sosyal yardımlar değil; toplum genelendeki  ekonomik, sosyal ve politik eşitsizliklerin azaltılması ve hatta yok edilmesidir, Hâli hazırda bulunan ekonomik ve sosyal sistemlerin sunduğu hizmetler, her müracaatçı ve dezavantajlı grup için uygun olmayabilir. Her zaman yeni hizmetlerin ve politikaların geliştirilmesi ve iyileştirilmesi kaçınılmaz bir gereksinimdir, İnsanların iyilik hâllerinin devamı ve sağlanması; insan haklarına uygun yaşamlar sürülmesi ve -insanlara hizmet ve yardım etmek amaçları sadece bireysel düzeyde çalışmalar ile değil; bireysel ve toplumsal olarak ele alındığı zaman başarılabilir, Sosyal hizmet mesleğinin etik ilke ve değerleri de sosyal hizmetin nihai amaçları arasında toplumun geliştirilmesi; eşitsizlik yaratan politik ve ekonomik sistemlerin iyileştirilmesi için çalışmayı ön plana çıkarmaktadır ve Toplumun gelişimi ve insanlara yardım edilmesi sadece mesleki olarak değil, bir insan ve bir vatandaş için temel ödevler arasında yer almaktadır.

Yönlendirme işleminin amacı müracaatçının gereksinim duyduğu hizmet bağlantısını bir kurumla, programla ya da uzman kişiyle oluşturmaktır. Yönlendirme, müracaatçının özel sorunlarıyla ilgilenilmesinde daha iyi yardımcı olabilmek amacıyla yapılan bir işlem ya da bir çeşit müdahaledir.

Sosyal hizmet uzmanı sonuçları değerlendirirken İhtiyaçların karşılanıp karşılanmadığı sorusuna cevap arar. Diğer seçenekler uygulamanın etkinliği ile ilişkilidir.

Son değerlendirme türleri: Sheafor ve Horesji’ye (2014) göre müracaatçı odaklı değerlendirme asağıdaki prensipler çerçevesinde gerçekleştirilmektedir:

Uygulama ihtiyacı: Uygulama gereksinimi bilgi toplamaktan daha önemlidir.

Aydınlatılmış onam: Hem yasal hem de etik uygulama çerçevesinde müracaatçıdan aydınlatılmış onam alınması veri elde etmekten daha önemlidir.

Esnek yöntem: Uygulamanın son değerlendirmesi ile cevaplanan soruların esnek şekilde tekrar gözden geçirilmesi önemlidir.