D vitamini, yapısal olarak sekosteroid (steroid halkasındaki çifte bağlardan biri kırılmıştır) yapısında olan ve genellikle başta kalsiyum olmak üzere, magnezyum, demir, çinko, fosfor gibi elementlerin vücut tarafından kullanılması sırasında görev alan, yağda eriyen vitaminlerden biridir. Ergokalsiferol (D2 vitamini) ve kolekalsiferol (D3 vitamini), D grubu vitaminlerinin iki ana formudur. Balık karaciğeri, ringa ve ton balığı, kaymak, yumurta sarısı, bazı mantar türleri D vitaminince zengindir.

Kitabın 159 ve 160. sayfalarındaki Tablo 8,1’de bu tanılar, altında yatan nedenler ve sık karşılaşılan bulgular detaylı bir şekilde listelenmiştir.

ATP döngüsünde; biyosentez, aktif iyon transferi, kas kasılması, ısı üretimi enerji tüketimine sebep olur. Karbonhidratlar, yağlar ve proteinler ise enerji üretirler.

Reflü, kusma eşliğinde veya kusma olmaksızın, mide içeriğinin istemsiz olarak özofagusa geri kaçışı olarak tanımlanmaktadır.

Her canlı hücre bir enerji transformatörü olarak dışarıdan aldığı enerjiyi yüksek enerjili fosfat bağı içeren Adenozin trifosfat (ATP) ile taşınan biyolojik enerjiye çevirir. ATP’den bir fosfat kökü ayrıldığı zaman 1 gram molekül başına 7.3 kcal enerji açığa çıkar. Bu esnada ATP adenozin difosfat (ADP)’ye dönüşür. Bu dönüşüm sırasında ortaya çıkan serbest enerji vücut ısısının korunması, kasların kasılması gibi fonksiyonların gerçekleşmesi sırasında kullanılır.

Yaşlılıkta yeterli dengeli beslenme için beyaz ekmek yerine besin değeri yüksek ve lif açısından zengin kepekli ekmek tercih edilmelidir.

Yağ, fındık, margarin ve şekerin enerji yoğunluğu yüksek besinler iken, domates enerji yoğunluğu oldukça düşük bir besindir.

Daha Çok Kızartmada Kullanılan Bitkisel Yağlar: Ayçicek, mısır özü, soya fasulyesi, pamuk, haşhaş vb. yağların yanma dereceler yaklaşık olarak 180°C’dir.

Dünya nüfusunun %65’i obeziteden kaynaklı ölümlerin zayıflıktan kaynaklı ölümlerden fazla olduğu ülkelerde yaşamaktadır.

Yutma bozukluğunun diğer adı disfajidir.

Birinci grup:et ve benzerleridir. Sığır, koyun, kümes ve av hayvanları, deniz mahsülleri, kuru baklagiller, fındık, fıstık, ceviz vb. yiyecekler ile yumurta burada yer alır. Bu gruptaki besinler diğerlerine oranla daha fazla protein içerirler. Ayrıca demir, çinko ve B vitaminlerince oldukça zengindirler.

Sodyum klorür (NaCl) mutfak tuzudur. Vücudun temel hücre dışı iyonlarıdır. Ozmotik basınç asit-baz dengesi ve vücut sıvısı miktarını ayarlarlar. Terleme ile sodyum ve klor dışarı atılır. Bu iyonların yetersizliğinde halsizlik, bulantı, kas krampları ve ödem görülür. Tuzun fazlası idrarla atılır.

Bitkilerine göre şu şekilde sınıflandırılabilir; *Yumrular: yerelması, patates, vb. *Kökler: havuç, pancar, kereviz, vb. *Soğanlar: pırasa, soğan, sarımsak, vb. *Sürgünler: kuşkonmaz, vb. *Çiçekler: enginar, karnabahar, vb. *Meyveler: domates, patlıcan, bber, kabak, karpuz, vb. *Meyve ile tohum birarada: fasulye, bakla, bezelye, vb.

Karbonhidrat, protein ve yağların sindirimi sonucunda vücut dört farklı besin ögesi elde etmiş olur. Bunlar karbonhidratlardan glukoz, proteinlerden aminoasitler, yağlardan gliserol ve yağ asitleridir. Bu temel dört besin ögesi kan dolaşım sistemine girer ve enerji metabolizması bu ögelerle başlar.

Kuru ısıda pişirme, bağ dokuları az olan etlere uygulanır. Her türlü ızgara, fırın rosto, yağsız ve dibi yağlanmış kalın tavalarda yapılan ızgaralar bu yöntemle yapılır.

Katabolizma; karbonhidrat, yağ ve proteinlerin basit moleküllere yıkımı ile serbest enerjinin elde edildiği metabolizma fazıdır.

Vücutta en bol bulunan mineral kalsiyumdur. Kalsiyumun büyük bir kısmı fosforla birlikte kemiğin ve dişin yapısına katılır.

Beslenme sorunlarından en çok etkilenen gruplar, gebe ve emzikliler ile çocuklardır.

Vitelin yumurtanın sarısında bulunan bir proteindir. Diğerleri ise yumurtanın sarısında bulunurlar.

Yetersiz sıvı alımı, aşırı sıvı kaybı (kusma, dudakların yeterince kapanmaması, salya problemi), çiğneme sorunları nedeniyle diyetle yetersiz lifli besin alımı (kepeği ayrılmamış tahıllar, meyve, sebze, kuru baklagiller), immobilite, anormal barsak motilitesi, ilaçların yan etkileri (ağrı kesiciler), kasların gevşek olması (hipotoni) ve dışkılama için yeterli baskının yapılamaması kabızlığa yol açabilir.