Temel yetenek (core competence) kavramı bir işletmeyi rakiplerinden farklı kılan, işletmenin vizyonunu gerçekleştirmesi noktasında hayati önem taşıyan, rakipleri tarafından kolay taklit edilemeyen bilgi, beceri ve yeteneği ifade etmektedir.

Potansiyel alıcılara yönelik sunulan hizmetlerdeki yeni yaklaşımlar hizmet yeniliği olarak tanımlanabilir. Bir ürünün satış sonrası hizmetindeki telefonla sunulan hizmet yöntemi yerine Internet tabanlı hizmetin sunulması bu yenilik türüne verilebilecek en iyi örnektir.

Yenilik yönetimi tekniklerinden olan pazar zekasının yöntem ve araçları arasında teknoloji arayışı, patent analizi ve müşteri ilişkileri yönetimi yer almaktadır.

İlk kıyaslama girişimleri “tersine mühendislik” uygulamaları şeklinde ortaya çıkmıştır. Tersine mühendislik (reverse engineering) rakip işletmelerin ürettiği çeşitli ürünlerin özellikleri, işlevselliği ve performansı itibariyle kıyaslanması sürecidir.

Ürün yeniliği: Yeni bir ürünün geliştirilmesi ürün yeniliği olarak değerlen­dirilir. Yeniliğin en basit anlamdaki ifadesi de söy­lenebilir. Ürün yeniliğindeki amaç kullanıcının kul­lanım kolaylığı düzeyini yükseltmek, daha işlevsel ürünler kullanmasını sağlamak ve yaşam kalitesini yükseltmektir. Diğer yandan, üretilen hizmetlerin yenilik olarak değerlendirilmesi de ürün yeniliği hakkında bahsedilenle paralellik gösterir. Hizme­tin bir yenilik olarak değerlendirilmesinde önemli olan, hizmeti alana getireceği faydadır.

Süreç Yeniliği: Yeni bir üretim sürecinin geliştirilmesi veya var olan bir üretim sürecinin oldukça farklı şekilde tasarlanma­sı olarak tanımlanabilir. Sürecin gerçekleşmesine katkıda bulanan yeni teknolojiler ve teknikler, do­nanım ve yazılımlar süreç yeniliği kapsamında de­ğerlendirilebilir. Burada önemli olan temel konu, süreçte meydana gelen ve sürece etki eden etkenin küçük çaplı olmamasıdır. Böylesi bir müdahale yenilikten çok değiştirme, düzenleme ve kapasite arttırma çalışmasıdır.

Örgütsel Yenilik: Örgütlerin kendi faaliyetleri kapsamında yer alan ve genel anlamda kendi örgütsel uygulama­larına yeni bir yöntem uygulamasıdır. Bu uygula­malar örgüt içi ve örgüt dışı olmak üzere iki fark­lı başlık altında toplanabilir. Örgütler, hem içsel hem de dışsal tarama ile örgütsel yenilikleri kendi bünyeleri içerisinde gerçekleştirebilir. Amaç, kâr elde etmek değil kendi süreçlerini daha etkin kıl­mak ve örgüt içi sahip olunan yükleri azaltmaktır. İçsel tarama ile, kendi durumunu gözden geçirerek yeni finansal süreçleri devreye sokabilir, örgüt içi çalışanlar arası ilişkileri iyileştirebilir. Dışsal tara­mayla güncel rekabet koşullarını takip edebilme, rekabetçi avantaj yakalama ve diğer örgütsel uy­gulamaları takiben örgüt içinde yeni olarak kabul edilen uygulamalar da örgütsel yenilik olarak ka­bul edilebilir. Var olan bir sürecin iyileştirilmesi, var olan bir uygulamanın yeniden düzenlenmesi bir yenilik değildir. Örneğin bilgisayar destekli bir muhasebe sisteminin örgüte entegre edilmesi, ör­güt içi iletişim için Intranet’in kurulması örgütsel yenilik kapsamında değerlendirilebilir.

Yönetim Yeniliği: İşletmenin yönetim kademesini yakından ilgilen­diren ve yönetsel anlamda yeni uygulamaların iş­letmeler içinde kullanılması yönetim yeniliği ola­rak tanımlanabilir. Yönetsel süreçlerin örgüt içinde daha kararlı ve sürekli olmasını sağlamakla beraber, yönetsel faaliyetlerin daha anlamlı, biçimsel ve açık olmasını sağlayacak yeni uygulamalar da yönetim yeniliği altında toplanabilir. Örneğin işletmelerin yeni bir yönetim anlayışı olarak toplam kalite yöne­timi felsefesini benimsemesi veya ISO kalite belgesi alarak süreçlerini tamamen yeni olarak değiştirmesi ve kalite belgesi standartlarına göre uyumlandırma­sı yönetim yeniliği olarak tanımlanabilir.

Ticari/Pazarlama Yeniliği: Bu yenilik, ürünlerin ticarileştirilmesi ve pazarlanmasındaki yeni olarak değerlendirilen her türlü eylem olarak değerlendi­rilebilir. Örneğin yeni finansal düzenlemeler, yeni satış yaklaşımları (doğrudan pazarlama gibi), satış kanallarındaki yeni düzenlemeler, tutundurma ça­lışmalarındaki yeni yaklaşımlar bu yenilik türüne verilen örneklerdir.

Hizmet Yeniliği: Potan­siyel alıcılara yönelik sunulan hizmetlerdeki yeni yaklaşımlar hizmet yeniliği olarak tanımlanabilir. Bir ürünün satış sonrası hizmetindeki telefonla su­nulan hizmet yöntemi yerine Internet tabanlı hiz­metin sunulması bu yenilik türüne verilebilecek en iyi örnektir. Ayrıca son zamanlarda kullanılan çağrı merkezlerine telefondan tuşlara basmak yerine di­rekt konuşarak yönlendirilme de hizmet yeniliği kapsamında ele alınabilir.

Kıyaslamayı geleneksel denetim uygulamalarından farklı kılan bazı ayırt edici noktalar bulunmaktadır. Öncelikle bu teknikte, karşılaştırma belli bir konuda en iyi uygulamayı gerçekleştirdiğine inanılan bir işletme ile yapılmaktadır. İkinci olarak kıyaslama tekniğinde sektörel bir sınırlama yoktur. En iyi uygulamayı yapan işletme hangi sektörde olursa olsun, ondan öğrenilecek birçok şey olduğuna inanılmaktadır. Henry Ford’un üretim bandını bir mezbahada yaptığı gözlemlerden etkilenerek tasarlaması bu durumun en önemli kanıtı olarak gösterilmektedir. Kıyaslamayı geleneksel denetim uygulamalarından farklılaştıran son nokta ise kıyaslamanın nihai hedefinin müşteri tatmini ve kalite düzeyinin yükseltilmesi şeklinde ifade edilmesidir. Doğru yanıt E’dir.

Ekipler örgütsel öğrenmeye yaptıkları katkı oranında ödüllendirilirlerse ekip halinde öğrenme çok daha hızlı gerçekleşecektir. Ekip üyelerinin paylaşımları takım düzeyinde öğrenme fırsatları yaratmaktadır.

Bir yönetim tekniği olarak kıyaslamanın 1940’lı yıllardan itibaren gelişerek ve değişerek bugünkü
halini aldığı belirtilmektedir. Bu gelişim serüvenini, yedi basamaklı bir süreç şeklinde özetlemek mümkündür. İlk kıyaslama girişimleri “tersine mühendislik” uygulamaları şeklinde ortaya
çıkmıştır. Doğru yanıt B'dir.

Gözlemlenebilirlik Yeniliğin sonuçlarının başkaları tarafından gözlemlenebilirliğinin derecesini gösterirCevap:E

Yalın üretim kısaca daha az girdiyle daha çok çıktı üretilmesi anlamına gelmektedir. Daha az stok, daha az çalışan, daha az fiziksel alan kullanarak üretim yapmak yalın üretimin temel felsefesidir.

Örgütlerin kendi faaliyetleri kapsamında yer alan ve genel anlamda kendi örgütsel uygulama­larına yeni bir yöntem uygulaması örgütsel yenilik olarak tanımlanmaktadır.

Dış kaynak kullanımı uygulamalarının faaliyet alanı 1980’lerde üretim süreçlerini kapsamakta iken, 1990’larda bilgi teknolojilerini ve 2000’li yıllarda tüm işletmecilik fonksiyonlarını (pazarlama, finansman, insan kaynakları vb.) kapsayacak şekilde
genişlemiştir.

Öğrenme; İnsan davranışlarında  değişik deneyimlerin sonucunda gerçekleşen kalıcı değişim olarak tanımlanır.

Öğrenme becerisinin insanoğlunu diğer yaratıklardan farklı kılan en önemli özelliği olduğu düşünülebilir. Öğrenme farklı düzeylerde gerçekleşen bir eylemdir. Öğrenme; bireyler, gruplar ya da takımlar ve örgütlerde gerçekleşen bir süreçtir. İlk düzeyden üçüncü düzeye doğru gidildikçe insanlar arası etkileşimlerin öğrenme sürecindeki rolünün arttığı ve bu sürecin giderek karmaşık hale geldiği ifade edilebilir. Bireysel öğrenme, diğer iki düzeyde gerçekleşen öğrenme faaliyetlerinin temelini oluşturmaktadır. Bu nedenle doğru cevap D'dir.

Tarımsal gelişmeyle ve tarım ürünlerinin çeşitlenmesiyle sistemli bir şekilde artan ticari tarımsal üretim, üretime katılmayan ama üretici ile tüketici arasında köprü oluşturan bir sınıfın ortaya çıkmasına neden olmuştur: tüccarlar.

İnsanın fiziksel olduğu kadar duygusal zayıflıkları yani zaafları vardır. Bu zaaflar; korku, merak, sıkıntı, tembellik, güçlü olma arzusu gibi insana ait ya da insanda yoğun gözlemlenen özelliklerdir. İlk bakışta insanı güçsüzleştirdiği ve iradesini elinden aldığı için olumsuz gözle baktığımız bu zaaflar, aslında insanı araştırmaya, soru sormaya ve bilgiyi ele geçirmeye iten temel güçleri oluşturmaktadır.

Günümüzün iş ortamı çelişkilerle doludur. İşletmelerin sağlıklı bir şekilde büyümeleri için yalınlaşmaları, rekabet edebilmek için işbirliği yapmaları, küreselleşebilmek için yerelleşmeleri  gerekmektedir. İşletmeler çalışanlarını yetki ve sorumlulukları itibariyle daha güçlü kılmalı fakat aynı zamanda kontrolü de kaybetmemeli, hem değişmeli hem de geleneklerini koruyabilmelidir.

Temel yetenekler yaklaşımın ayırt edici dört özelliği bulunmaktadır. Bunlar değerli, kıt, taklit edilmesi maliyetli ve ikame edilmesi zor özellikleridir. Lider olması bu yaklaşımın bir özelliği değildir.

Sıralanan seçeneklerden hepsi klasik yönetim anlayışının hâkim olduğu döneme aittir. Klasik yönetim anlayışının hâkim olduğu bu dönemde insan odaklı değil, performans ve kazanç odaklı bir çalışma prensibi görülmektedir. Bunun yanı sıra kurumsal performansa odaklanma, faydacılık, hiyerarşik bir düzenin olması gibi özellikler de görülmektedir. Tüm bu özellikler arasında insan faktörünün göz ardı edildiğini işaret eden unsur “yöneticilerin performanslarının kârlılık düzeyine göre değerlendirilmesi” unsurudur.

Bilimsel gelişmenin başlangıcı, pek çok kaynakta yazılanın tersine Rönesans’tan sonra değildir, insanlıkla birlikte başlamıştır. Başlangıç kaynağı da yine pek çok kaynağın aksine Batı dünyası değildir. Bilimsel gelişme, Doğu ve Batı uygarlıkları arasında zikzak çizerek gelişmiştir. Bu nedenle bilim hiçbir ırkın, kültürün, uygarlığın veya bölgenin tekelinde değildir. İnsanlığın ortak aklının ürünüdür ve tüm insanlığın malıdır. Bu bağlamda bilim evrenseldir.