Kurumsal iletişim kurumun söylediği,  meydana getirdiği ve yaptığı her şeyle ilgili bir şekilde iletişim kuracağı varsayımına dayanır, Telefon santralindeki operatörün müşterilerle olan ilişkisinin etkinliğinden finansal  performansa ve yönetim tarzına kadar geniş bir alana yayılmaktadır. Dolayısıyla kurumlar için iletişimin her biçimi bir orkestrayı oluşturan unsurlar gibi düşünülmeli ve bu unsurlarla tutarlı bir bütünlük yaratmaya çalışılmalıdır. Bütçe ayrılmaması bunlardan biri değildir

Kurum kimliğinin somut birleşenleri olan görsel kimlik birleşenleri kurumun en önemli ayırt edici unsurlarındandır. Kurumun ismi,; ayırt edici sözcük veya sözcüklerden oluşur. Belirlenirken yasaya uygunluğunun yanı sıra, dil kullanımı açısından da dikkatle değerlendirilmelidir.

Kurumlar, ürettikleri mal veya hizmet açısından olumlu imaj geliştirmelerini sağlayacak çalışmalar yapmak zorundadır. Reklam, tanıtım, mal veya hizmet kalitesi, fiyatı, satış sonrası servis, çalışanların müşterilerle olan iletişimi gibi uygulamalar kurum imajı çalışmaları olarak adlandırılmaktadır.

Kimlik türleri şu şekilde tanımlanmaktadır: Gerçek Kimlik: Kurumun sahip olduğu mevcut özelliklerdir. Kurumsal yapı, içinde bulunduğu iş alanı ve pazarlar, ürün kategorisi ve kalitesi ya da kurum performansı gibi ögeleri içermektedir. Aynı zamanda yönetimdekilerin ve çalışanların sahip olduğu değerleri de kapsamaktadır. İletişim Kimliği: Kurumun, kurum iletişimi yoluyla kontrol edebildiği tüm iletişim biçimidir. Reklam, sponsorluk ve halkla ilişkiler faaliyetlerini içerir. Algılanan Kimlik: Kurum imajı, itibarı ve kurumsal markalama gibi kurumun paydaşlarının algısından oluşmaktadır. Kurumlar hangi paydaşlarının algısının daha değerli olduğuna karar vermek durumundadır. İdeal Kimlik: Kurumların bulundukları pazarda en uygun şekilde konumlandırıldığı kimliktir. Rekabetçi çevrede kurumun beklentileri ve kabiliyetleri doğrultusunda stratejik planlamacıların bilgisine dayanmaktadır. Arzulanan Kimlik: Kurum liderlerinin aklında ve gönlündeki kimliktir. Çoğunlukla ideal kimlikle karıştırılmaktadır. Oysaki ideal kimlik araştırma ve analizlerden sonra ortaya çıkmakta, arzulanan kimlik ise yöneticilerin subjektif fikirleri ya da kişiliklerine dayanmaktadır.

Kurumsal imaj, yapılan değerlendirmelerle beraber, inanç ve duyguları ve özellikle müşterilerin düşüncelerini kapsar.

Bilgi kaynaklarının ve medya, yayın kanalları, İnternet gibi ortamlarda anlık bilgi aktarımlarının olağanüstü çoğalması kamuoyunun ürün ya da hizmetlerin kalitesini ayırt etmesinin çok zorlaştığı bir ortam yarattı. Bu durum, iletişim stratejilerine olan ihtiyacı yükseltti.

Yerel ve bölgesel ekonomik pazarların birleşmesi, şirketleri, servislerini küreselleştirmek için zorladı. Dünyanın dört bir yanına ulaşabilmek ve daha fazla rekabet edebilmek için, daha önce hiç olmadığı kadar şirket evlilikleri ve birleşmeler oldu.

Stratejik faktörler ve kurum markası, kurum itibarını etkileyen faktörlerdir.

Kurumsal tasarım biçimsel bir sunumu ifade etmekte ve kurumun iç dekorasyonu, dış mimarisi, logosu, yazılı evraklar, çalışanların kıyafetleri gibi görsel öğeleri içermektedir.

Dergiler çoğunlukla kurum kontrolünde ve belli bir sınırlılıkla çıkarılır ve nispeten daha statik olan tek yönlü bir iletişim sunar. Diğer seçeneklerde ise çok yönlü, etkileşimli ve dinamik bir iletişim söz konusudur.

İyi planlanmış bir kurum kimliği, kurumlara kurum dışında fayda sağlamasının yanı sıra kurum içinde de birçok yararı görülmektedir. Bunlar:  Üst yönetim, kurumun ve çalışanların örgütsel davranışlarındaki güdüleyici güçleri keşfedebilir veya daha iyi anlayabilir. Böylelikle mevcut sahip olunan kurum kültürü göz önünde bulundurulabilir ya da yeni kültürler daha kolay uyumlandırılabilir.
Kurumun performansı değerlendirilirken finansal değerler kadar kurumun sahip olduğu değerler, inançlar ve kültür de göz önünde bulundurulur. Tutarlı ve başarılı bir kimlik tanımı pazar ya da ürün değişikliklerinde daha az dirençle karşılaşır. İşletme ve pazarlama yöneticilerinin kurumun uzmanlık ve farklılıklarını alt bölümlere, ürün ve hizmetlere aktarabilmelerini sağlar. Kurum içte ve dışta kendisini etkili bir şekilde sunacak ve diğerlerinden ayrıştıracak bir öyküye sahip olur. Böylelikle tüm planlı iletişim çalışmaları bu tutarlılıkla gerçekleştirilir. Kurum içinde bağlılık artar, çalışanlar ortak değerler üzerinden aidiyet hissini daha fazla hissederler. Bununla birlikte işe alımlarda da kurum kimliğine uygun insanların işe alımı gerçekleştirilir. I ve III. Maddelerde verilen yararlar ise kurum içi değil kurum dışı faydalarıdır.

Monolitik kimlikle hareket eden işletmelerle ilgili özelliklerden B seçeneği yanlıştır çünkü bu tür işletmeler “dar alanda çalışırlar”.

MÖ 5. yy.’da Sokrates’in “kendini bilmek öğretisi” ile baslayan kişilerin duygu ve düşüncelerinin farkına varması, kendisini tanımaya yönelik çabaları ve ben kimim sorusuna cevap arayışı insanlık tarihinin kimlikleşme sürecinin başlangıcı olarak görülebilir. Var olma, tanınma ve tanıma ihtiyacı kimliği zorunlu olarak oluşturmuş sosyolojinin, psikolojinin, antropolojinin ve siyasal bilim dallarının inceleme konusu olmuştur.

Biçimsel bir sunumu ifade eden kurumsal tasarım, kurumun iç dekorasyonundan dış mimarisine, logosundan, yazılı evraklara, çalışanların kıyafetlerinden taşıt araçlarının tasarımına kadar olan tüm görsel ögeleri içerir. Kurum kimliği oluşturulurken üst yönetimin benimsediği öz değerler belirlenir. Kurumun dünya görüşünü ve bulunduğu konumu ifade eden kurum felsefesi kimliğin özünü oluşturmaktadır. Kurumsal imaj, insanların kurumla ilgili sahip olduğu bütün deneyimlerin, inançların, duyguların, bilgi ve izlenimlerin etkileşiminin net bir sonucudur. Kurumsal iletişim kurumun söylediği, meydana getirdiği ve yaptığı her şeyle ilgili bir şekilde iletişim kuracağı varsayımına dayanır. Kurumsal davranış kurumun tüm çabalarını içermektedir. Bir kurum yöneticisinin karar vermesinden herhangi bir çalışanın yöneticisine karşı belirli bir tutum oluşturmasına kadar her türlü olgu, davranış kavramı içerisinde değerlendirilir.

Ürün tasarımı, kurum kimliğinin en önemli mesaj taşıyıcılarındandır. Kurumun büyük bir kuruluş¸ olarak algılanması açısından önemlidir. Ürün tasarımı, kurumsal tasarımın unsurları içinde etkili bir yere sahiptir. Ürünler, üreticisi olan kurumların tüketicileri ile yakınlaştığı noktadır.

Son yıllarda kurumsal davranışla ilgili gelişmelere bakıldığında sistem yaklaşımı, durumsallık yaklaşımı, toplam kalite yaklaşımı ve küreselleşme yaklaşımı adı altında çağdaş yaklaşımlar irdelenmektedir. Sistem yaklaşımı; kurumları alt ve üst sistemlerden meydana gelen bir bütün olarak kabul eder. Buna göre kurumsal sistemler çevreleri ile iletişim ve etkileşim halinde olan açık sistemlerdir. Durumsallık yaklaşımı; kurumların yönetiminde farklı koşullarda her kuruma uygun evrensel modellerin bulunmadığı, her kurumun kendine özel durumlarının olabileceğini ön gören bir modeldir. Toplam kalite yaklaşımı; öldürücü hale gelen rekabet koşulları ve küreselleşme nedeniyle kurumlarda kalite ve verimlilik yaklaşımına verilen önemin arttığını, kurumlarda buna ilişkin kurumsal davranışların ve belli başlı kuralların ön plana çıktığını savunur. Küreselleşme yaklaşımı; Bilgi ve iletişim teknolojilerindeki gelişmeler mesafelerin giderek kısalmasına ve küresel pazarların oluşmasına neden olmuştur. Bu süreçte toplumlar, devletler ve dolayısıyla kurumlar birbirine yaklaşmış ve kültürler arası ortaklıklar söz konusu olmuştur. Bu durum kurum içinde oluşan kültür farklılıkları nedeniyle yaşanacak sorunları en aza indirmek yöneticilere sorumluluklar yüklemiştir.

Kurum felsefesi kurum çalışanlarını yönlendirerek rehberlik etmektedir. Kurum felsefesi kurum kültürünü belirlemekte ve çalışanların kuruluş¸ ile bütünleşmelerini etkilemektedir.

Kurum felsefesi, kurumun dünya görüşünü ve bulunduğu konumu ifade etmekte ve yönetim kurulu ya da kurucu tarafından benimsenen iş misyonu ve değerleri olarak tanımlanmaktadır.

Kurumsal itibar, paydaşların kuruma ilişkin değerlendirmelerinin ve düşüncelerinin toplamı temel alarak şekillenir. Kurumsal itibarın oluşturulmasına yardımcı olan bazı faktörler şu şekilde sıralanabilir:

• Finansal performans
• Ürün ve hizmet kalitesi
• Marka değeri
• Yenilik ve yaratıcılık
• Müşteri hizmet tatmini
• Sosyal sorumluluk-vatandaşlık
• Örgütsel yapı ve politikalar
• İyi rekabetçi konum
• Vizyon ve liderlik
• CEO performansı
• Yasal düzenlemelere tam uyum
• Çalışan tatmini ve bağlılığı
• Temel yetenek geliştirme
• İşbirlikçi ağlar ve ortaklıklar kurma

Görüldüğü üzere verilen maddelerin tamamı sorulan faktörler arasında yer almaktadır.

Paydaşların bir ürünü diğer bir ürüne tercih etmelerini sağlayan özelliklerin ayırt edilmesi süreci marka konumlandırma olarak ifade edilir. Bu süreç için düş, tebessüm ve risk olmak üzere üç temel şart vardır; insanların hayallerine erişmek, onların tebessüm etmelerini sağlamak ve risk alarak atılımlar yapmaktır.