Bir piyasada talep fazlası, emek arzı sabitken, emek talebinin artması durumunda mümkün olmaktadır. Doğru cevap A'dır.

İşgücünün heterojenliği, iki açıdan ücret farklılıklarının ortaya çıkmasına neden olur. Bunlardan birincisi bireysel tercihlerin farklı olması, ikincisi ise beşeri sermaye farklılığıdır. Diğer seçeneklerde yer alan ücret farklılıkları işlerin heterojenliğinden veya emek piyasası aksaklıklarından kaynaklanır. Doğru cevap A seçeneğidir.

Klasik iktisat ekolü 18. yüzyılın sonlarında İngiltere’de ortaya konulmuştur. Sanayi devriminin İngiltere’de ortaya çıkmasıyla birlikte felsefi temelleri ‘laissez faire’ (bırakınız yapsınlar) görüşüne dayanan klasik görüş hakim düşünce ekolü haline gelmiştir.

Marksist teori, kapitalist sistemi sınıf, sömürü,sermaye birikim süreci, artı değer ve toplumsal yeniden üretim gibi kavramlarla analiz eder.

İşçinin talebi Telafi Edici Ücret Farklılığı (TEÜF) uygulamasının nedenlerinden biri değildir. Doğru cevap C seçeneğidir. 

Eğitim ekonomisi İktisadın oldukça geniş kapsamlı ve gittikçe gelişen bir alt disiplinidir: İşgücü piyasasında eğitimin getirisi, eğitim politikası ve eğitimin kalitesi, eğitim ve sanayinin etkileşimi, eğitimin ekonomik büyümeye etkisi ve eğitimin finansmanı gibi konuları kapsar.

Bir piyasada talep fazlası; ya emek arzı sabitken emek talebinin artması ya da emek talebi sabitken emek arzının azalması nedeniyle olabilir.

Tersi durumda, emeğin piyasa ücreti doğal ücretinin altında olduğunda ise işçiler sefalete düşecekler ve özellikle çocuk ölümleri artacaktır. Düşük ücretler aynı zamanda insanların evliliklerini ertelemelerine sebep olacaktır. Bu faktörler orta vadede emek arzının azalmasına, bu ise emeğin piyasa ücretinin doğal ücret düzeyine yükselmesine yol açacaktır. Bu nedenle klasik iktisatçılara göre uzun dönem emek arz eğrisi doğal ücret düzeyinde sonsuz esneklikte bir eğridir.

Tam rekabetçi emek piyasasında; firmalar kârlarını, işçiler ise faydalarını maksimize etme peşindedirler, firmalar ve işçiler piyasadaki işler ve ücretler hakkında tam bilgiye sahiptirler, işçiler beceri ve verimlilik bakımından, işler ise ücret dışı gelirler ve çalışma şartları bakımından homojendirler, iş piyasasında çok sayıda işçi ve işveren vardır, sendikalar yoktur ve işçinin bir işten diğerine geçişini engelleyen kıdem şartı veya firma içinden elemanların işe alınması gibi kurumsal engeller yoktur gibi varsayımlar söz konusudur. 

İşyerinde eğitim, genel amaçlı eğitim ve firmaya özgü eğitim olarak ikiye ayrılır. Genel amaçlı eğitimin tüm firmalar açısından bireylerin verimliliğini homojen olarak artırdığı kabul edilir; firmaya özgü eğitimde ise sadece bu tip eğitimi veren firma özelinde bireyin verimliliği artacağı varsayılır. Doğru cevap C'dir. 

Denge ücretinde (WTR) emek arzı emek talebine eşit olup işsizlik olmadığından, buna piyasayı temizleyen ücret oranı da (market clearing wage rate) denilir.

Firma ölçeği büyüdükçe ücretlerin de artmasının çeşitli nedenleri vardır. Büyük firmalar küçük firmalara oranla daha sermaye yoğun firmalardır. Emek kalitesi ve sermaye yoğunluğu birbirlerini tamamlayan unsurlar olduğu için bu firmaların kaliteli işçi çalıştırmaları gerekir. Kaliteli işçilerin ücretleri yüksektir. Büyük firmalar ayrıca işgücünü denetlemenin güçlüğü nedeniyle etkin ücret modellerinden ‘kaytarma modeli’ çerçevesinde yüksek ücret verirler. Burada amaç piyasadaki diğer firmalardan yüksek ücret vererek kaytarmanın fırsat maliyetini yükseltmek ve kaliteli işçiler için firmayı çekim merkezi haline getirmektir. Ayrıca büyük firmalardaki uzmanlaşmanın daha fazla işyerinde eğitim yatırımı gerektirdiği bilinmektedir. Eğitim ile birlikte verimliliğin ve ücretlerin artması beklenen bir durumdur.

Doğal Ücret Teorisi’nin başlıca hatalarından biri Malthus’un Nüfus Teorisi’ne dayandırılmış olmasıdır. Malthus sadece belirli bir dönemi kapsayan tarihsel analizini gerçekleştirirken gıda maddeleri için fiili (o zamanki) üretim rakamlarını dikkate almış, nüfus artışını fiziki imkânlara (potansiyele) göre hesaplamıştır. Eğer her iki değişken için de tarihi rakamları karşılaştırmış olsaydı hayvansal ve bitkisel ürünlerin artış oranları ile nüfus artışı arasında fark olmadığını görecekti. Klasik teoriler zaman ve bölge şartları ile sınırlı gözlemlerini genelleştirmek suretiyle ciddi yanılgıya düşmüşlerdir. Nitekim zaman Malthus’un görüşlerinin doğru olmadığını kanıtlamıştır.

İş aramanın dolaylı (fırsat) maliyeti iş arama esnasında piyasada çalışamamak nedeniyle kaybedilen gelirdir. Bu maliyet işsizler için daha düşükken çalıştığı halde daha iyi iş arayanlarda daha yüksektir. Doğru cevap C seçeneğidir. 

Verilen grafik pozitif eğimli SL emek arzı ve negatif eğimli DL emek talebi olmak üzere, doğru cevap B şıkkıdır.

Schultz (1963) eğitimin faydaları üzerine üçlü bir yaklaşım sergiler: S¸u anki tüketim bileşeni, örneğin sadece bilgi elde etmenin hazzı; ikinci ola- rak geleceğe dair bir tüketim bileşeni yani eğitim sayesinde diğer malları tüketebilme olanağının art- ması-sağlık harcamalarının artması vb. gibi- ve son olarak yatırım bileşeni yani beşeri sermaye yatırımı.

İş aramak -bütün maliyetlerine karşılık- eğitim ve sağlık hizmetlerinden yararlanmak gibi bir ‘beşeri sermaye yatırımı’ dır. İş arama sürecinde maliyetlere katlanmakla birlikte bu durum daha yüksek getirili iş bulma ihtimalini arttırır

İş piyasalarının başlıca görevi, işgücünün etkin dağılımını gerçekleştirmektir. Piyasanın gerek arz gerekse talep yönünün oldukça dinamik olduğu göz önünde bulundurulursa bu gerçekleştirilmesi bir hayli zor bir görevdir. Arz yönünden her yıl piyasaya yeni işçiler girer ve mevcut çalışanların bir kısmı iş değiştirirken, talep yönünden de kimi işveren firmasını kapatıp piyasadan çekilirken bazıları da piyasaya yeni giriş yapmakla, bir kısmı da işini büyüttüğü için ilave işçiye ihtiyaç duyar. Böylesine dinamik iki unsurun dengede olabilmesi, ücretlerin değişebilmesi ve emeğin hareketliliği sayesinde mümkün olmaktadır.

Günümüzde gerek ekonomik ve gerekse de sosyal politikaların temel konularından birisini ücretler oluşturmaktadır. Özellikle gelişmiş ülkelerde,
çalışanların neredeyse %90’ına yakınının ücret ve maaş geliriyle geçimlerini sağlıyor olmaları, ücret konusunun ne kadar geniş bir kitleyi ilgilendirdiğinin de en önemli göstergesidir. Emeğin fiyatı olan ücretin temel belirleyicileri emek arzı ve talebidir. Bu bölüm söz konusu kavramların ayrıntılı bir şekilde incelendiği 2. ve 3. bölümlerin doğal bir uzantısı niteliğindedir