Grahame Dowling’in kurumsal imaj oluşturma modelinde temel varsayım, kurumların tek bir imajı olmadığı, her bireyin zihninde o kuruma dair kendi imajının bulunduğu düşüncesidir. 

Dowling modelinde, resmî politikalardan kastedilen ürün, fiyat, kalite, dağıtım, yayınlanan muhasebe verileri, kurumsal politikalar, fiziki koşullar, diğer kurum ve organizasyonlarla ilişkiler ve gelecek hakkında paylaşılmış planları içerir. 

Kurumsal imajın oluşumunu sağlayan üç faktör vardır: • Kişisel tecrübe: Muhatapların kurumun ürün, hizmetleri ya da kurumla ilgili herhangi bir konuda yaşadıkları kişisel tecrübe. • Kişiler arası iletişim: Çalışanlar ve kurum hakkında tecrübesi olan diğer insanlarla yaşanan iletişim. • Kitle iletişimi: Kurumun reklam ve halkla ilişkiler çalışmalarını kitle iletişim kanalları ile muhataplara ulaştırması ile yaşanan iletişim.
Bu üç faktörden ilk ikisi kurumsal imajın bu gruplar tarafından algılanan hâlini sunarken, kitle iletişimi faktörü kurumun kendisi ile ilgili algısını yansıtır. Bu, kurumun diğerlerinin onun hakkında sahip olmasını istediği imajdır.

Normlar, onaylanan davranışlar olup davranışın yazılı olmayan kuralları ve standartlarıdır

Hofstede uluslararası bir şirket olan IBM’in tüm dünyadaki çalışanlarına gönderilen ayrıntılı mülakat ve anketler ile temel kültürel farklılıkları belirlemiş ve bu farklılıkları dört temel boyutta ifade etmiştir:

• Güç mesafesi
• Belirsizlikten kaçınma
• Bireycilik ve ortaklaşa davranış
• Erillik ve dişillik

Kurum kültürünün temel özellikleri şu şekilde özetlenebilmektedir (Meral, 2011:20):

Gözlemlenebilen davranış benzerlikleri

Ortak norm ve kurallar

Hakim değerler

Ortak felsefe

Kurumsal iklim

Müşteri / rakip algısını değiştirmek, kurum kültürünü oluşturan değişkenleri yönlendiren unsurlardan biridir.

Russel Abratt’a ait kurumsal imaj yönetimi modeli oldukça eski bir modeldir. Abratt kurumsal imajın kurumsal kimliğin sonucu olarak, kurumsal kimliğin de kurumsal kişiliğin sonucu olarak ortaya çıktığını söylemiştir. Abratt, öz değerler ve kurumsal kültürü, kurumsal felsefenin bir sonucu ve kurumsal kişiliğin bir katmanı olarak ele alır. Bu model, kültüre gereken önemi vermediği gerekçesi
ile eleştirilmektedir ancak kurumsal imajın yönetim sürecine daha sonra çok ilgi görecek olan kurumsal kişilik bağlamını ilk olarak dahîl eden model olması nedeni ile önemlidir. 

Abratt’ın modelinde kurumsal kişilik kurumsal kimliğin oluşumunu, kurumsal kimlik de kurumsal imajın oluşumunu sağlar. Kurumsal kişiliğin oluşumunda kurumsal felsefe öz değerleri oluşturur ve bu değerler de kurum kültürünün temelini oluşturmaktadır. Kurumsal imajın yönetilebilmesi için öncelikle anlaşılması gerekir. Bu nedenle kurum kültürü ve öz değerlerin iyi bilinmesi gerekir ki bunlar imajın temelini oluşturmaktadır.

Yapılan tanımlamadaki davranış türü Makyavelizm 'dir.

Atılımcı, ihtiraslı yarışmayı seven kişilik tipi aşağıdakilerden hangisidir?

Sosyal kabul; tüketicinin tercih ettiği ürünün pek çok insan tarafından, özellikle de ailesi ve yakın arkadaşları tarafından da tercih edileceğini bilmesinden kaynaklanır.

Hatch ve Shultz’un modeli; Dowling gibi bir değişken olarak değil bir bağlam
olarak ele alan bir model olması nedeni ile kurumsal kültür ve kurumsal imaj ilişkisi anlamında en önemli modeldir. Doğru cevap D seçeneğidir.

Hızlı karar verilmesini sağlar: Kurum için ortak bir dil, istikrarlı bir tercih sistemi ve kabul edilmiş bir vizyon hızlı birlikteliklerin ve sürdürülebilir uzlaş- maların temeli olabilmektedir. Olumlu etkilerden biridir.

Kültür sözcüğü Latince “colere” den türetilmiştir. Sözcük anlamıyla “colere” ekin, sipariş, bakım anlamına gelmektedir. Cultura sözcüğü ilk kez Voltaire tarafından insan aklının oluşumu, gelişimi ve geliştirilmesi anlamında kullanılmıştır.

Deshpande ve arkadaşları; kurum kültürünü, klan, pazar, adokrasi ve hiyerarşi olmak üzere dört sınıfta incelemiştir.

* Klan kültürü, yönetim süreçlerinde esnek olan ve içsel süreçlere odaklanan kültür tipidir. Bu kültürün hakim olduğu kurumlarda bağlılık, sadakat, birlik, katılımcılık, takım çalışması, geleneklere sahip çıkma ve aile olma hissi vardır. Çalışanlar birbirleriyle akraba gibidir; kurallar, düzenlemeler, rekabetçi bir ortam yerine çalışana inanç ve takım ruhu ön plandadır. * Pazar kültürü, adından da anlaşılacağı üzere pazar odaklıdır. Bu kültür tipinde üst düzeyde hedefler başarılarak rekabet üstünlüğü sağlamaya çalışılmaktadır. Pazarda üstünlük, kazanma hedefi belirgindir. Kurum bir pazardır; liderler yenilikçi. girişimci ve risk alıcıdır. Dış çevreyle ilişkilere, müşterilere ve tüketicilere odaklanılmıştır. *Adokrasi kültürünün temel hedefleri büyüme ve kaynak yaratmadır. Uyum yeteneği, atiklik, dinamizm, yaratıcılık, esneklik ve girişimcilik bu kültürün belirgin özelliklerindendir. Risk almak, esnek olmak ve tolerans kaçınılmazdır. Başarı ve etkinlik için yeni pazarlar bulma, yeni alanlara doğru genişleme önem taşımaktadır. *Hiyerarşi kültürü, içsel süreçlere odaklanan yapısalcı bir kontrol kültürüdür. Bu kültür tipinde durağan örgüt yapısı tercih edilmektedir. Verimlilik, kural ve düzenlemeler, kurallar, ilke ve prosedürler çok önemlidir; özellikle disiplin ve düzenden hoşlanılır. Bu kapsamda kurum içi gözetim, değerlendirme ve yönlendirme öne çıkmaktadır. Bunun yanı sıra kurum içinde hiyerarşiye vurgu yapıldığı açıkça görülmektedir. Çalışanların işleri kurallar ve düzenlemelerle belirlenmiştir. 

Kurumsal imajın soyut bileşenleri şunlardır;

• Kurumsal, çalışanlar ya da çevre hakkındaki politikalar
• Kurum çalışanlarının idealleri ve inançları
• Var olan ülkenin kültürü ve kurumun lokasyonu
• Medya raporları

Kurum kültürü aşağıdaki ögelerden oluşmaktadır (Meral, 2011:19):

Kurumun bağlı olduğu değerler ve inançlar

Kurumu anlatan hikâye ve mitler

Kurumun iş akış yapısı

Kurumun çalışanları

Yerleşik ve sağlam bir kurum kültürü gerek kurum içi gerekse hedef kitle, pazardaki rakipler ve paydaşlardan oluşan dış çevreyi olumlu yönde etkileyebilen kurumsal bir değişkendir. Söz konusu değişken aşağıda yer alan unsurlar vasıtasıyla yönlendirilebilmektedir (Vural ve Bat, 2013:80):Kalite ve servisi sürdürmek ise bu unsurlardan biridir. 

...................resmi politikalardan kastedilen ürün, fiyat, kalite, dağıtım, yayınlanan muhasebe verileri, kurumsal politikalar, fiziki koşullar, diğer kurum ve organizasyonlarla ilişkiler ve gelecek hakkında paylaşılmış planları içerir.

Çalışma faaliyetinin kendisi (İçerik ve çevre koşulları), İletişim imkânları, Sosyal alan ve ilişki kurma imkânları, Personel geliştirme imkânları, Eğitim imkânları ve Geniş anlamda çalışma koşulları kurum ikliminin niteliğini belirleyen faktörlerdir.

Kurumlar için doğru bir kurumsal imajın getirdiği yararlı sonuçlar:

Daha yüksek bir fiyat talep edebilir

Daha sık satın alma sağlayan müşteri sadakati sunar

Ağızdan ağıza yayılmada olumlu sonuç almayı sağlar

Dağıtım kanalı gücü sağlar

Kurum kültürü; kurum tarafından benimsenen temel değerler, kurumun çalışanlarına ve müşterilerine yönelik politikasına kılavuzluk eden felsefesi, kurum üyelerince paylaşılan temel inanç ve varsayımlar, işin nasıl organize edilmesi, otoritenin nasıl kullanılması, insanların nasıl ödüllendirilmesi ve kontrol edilmesi gerektiğine ilişkin kuvvetli inançlar bütünüdür.

Kurum kültürü, bir kuruluş içinde işlerin yürütülme tarzıdır. Kurum içindeki söylemler, alışkanlıklar, ritüeller, kullanılan semboller ve kurumsal iletişim biçimleri kültürü belirleyen unsurlardır. Kurumun hikâyeleri, törenleri ve kullandığı dilden, ofis dekorasyonu, planı ve geçerli kıyafet modeline kadar birçok faktör kurum kültürü üzerinde etkilidir. Kurum kültürünü oluşturan inançlar, değerler, örf ve âdetler ve kişiler arası ilişkiler kurumun işlevlerini ve performansını etkilemektedir.
Meral'e göre (2011:19);Kurum kültürü aşağıdaki ögelerden oluşmaktadır:
• Kurumun tarihi
• Kurumun bağlı olduğu değerler ve inançlar
• Kurumu anlatan hikâye ve mitler
• Kurumun iş akış yapısı
• Kurumun âdetleri, gelenekleri
• Kurumun çalışanları
Kurumun tarihi, felsefesi, varsayımları, ilkeleri, etik anlayışı, iş akış yapısı, bağlı olduğu değerler ve inançlar; kuruma ait hikâyeler, mitler, âdet ve gelenekler ile kurum çalışanları kurum kültürünün baslıca bileşenleridir.

Medya raporları kurumsal imajın somut bileşenleri içinde değil soyut bileşenleri içinde yer alır.