Yazma hem fiziksel hem de bilişsel becerileri gerektiren karmaşık bir süreçtir. Yazı yazma, çocukların sadece fiziksel becerileri yerine getirmelerini değil aynı zamanda kalemle kâğıt arasındaki ilişkiyi anlamalarını ve her işaretin bir anlamı olduğunun farkına varmalarını gerektirmektedir. İlk başlarda çocuklar, işaretlerin neyi ifade ettiklerini bilmeden rastgele karalamalar yaparlar. Zamanla hareketlerini kontrol etmeye ve yaptıkları karalamaları incelemeye başlarlar, daha sonra işaretlerini kontrol edebileceklerini fark ederler.

Çatışma çözme stratejileri arasında:
-Durup nefes alma,
-Yansız bir şekilde çatışma durumunu oluşturan konuları sözel olarak ifade etme,
-Kendi rolünü dürüstçe değerlendirme,
-Ekibi ya da grubu çatışmadan problem çözme sürecine doğru yönlendirme ve
-Mizahi davranışlar sergileme yer almaktadır. Nacak Ekipteki herkesin kendi görüşünü ortaya koymasının desteklenmesi bir çatışma çözme stratejisi değil çatışma önlemeye yönelik kullanılan bir stratejidir.

Skeels ve Dye, 1930’lu yıllarda Amerika’da çocuk bakımı, çevresel uyaranlar ve zihinsel gelişim arasındaki yakın ilişkiyi gösteren ilk çalışmaları gerçekleştirerek toplumun erken eğitimin önemi konusuna dikkatlerini çekmiştir.

Bilişsel gelişim dikkat süresi, bellek kapasitesi ve problem çözme becerilerini kapsar.

İnformal düzenlemeler daha çok normal gelişim gösteren çocukların özelliklerini merkez alan, çocuğun yakın çevresi (yetişkin ve akranlar) ile etkileşimlerini destekleyen, çocuğun kendi öğrenme fırsatlarını kendisinin yaratmasına olanak tanıyan, haftalık ve aylık üniteler ile oyun odaklı etkinlik köşelerinde çocuğun etkileşim başlatmasına fırsat sunan düzenlemeler olarak görülmektedir.

Sesbilgisi, dilin biçim bileşeninin alt alanıdır. Edimbilgisi, anlambilgisi dilin diğer temel bileşenleridir. İskele modeli ise yetişkinin çocuğun ne bildiğinden ve ne yapabileceğinden yola çıkarak onun değişen ve gelişen bilişsel yetisine göre etkinliği küçük parçalardan başlayarak anlatması, göstermesi, çocuğun taklit etmesine izin vermesi, onu kendi başına yapması için cesaretlendirmesidir. Yakınsal gelişim alanı, bir yetişkinin yardımı eşliğinde çocuğun bilgisini geliştirmesi ve öğrenmesidir.

Okulöncesi öğretmenleri, dikkat dağınıklığıyla başa çıkmak için şu önerilerden yararlanabilirler: yönergelerin öğrenciler tarafından anlaşılıp anlaşılmadığını kontrol etmek, etkinlikler sırasında öğrencilere arada bir bireysel dönüt vermek, etkinliklerin çok yavaş tempoda sürmesini önlemek; böylece öğrencilerin dikkatlerini canlı tutmak, etkinlikler sırasında görsel desteklerden, ayrıntıları belirginleştiren işaretlerden ve anımsatıcılardan yararlanmak.

Bir yetişkinin yardımı eşliğinde çocuğun bilgisini geliştirmesi ve öğrenmesi olarak tanımlanan yakınsal gelişim alanı Vygotsky tarafından kullanılmıştır. Yetişkinin çocuğun ne bildiğinden ve ne yapabileceğinden yola çıkarak onun değişen ve gelişen bilişsel yetisine göre etkinliği küçük parçalardan başlayarak anlatması, göstermesi, çocuğun taklit etmesine izin vermesi, onu kendi başına yapması için cesaretlendirmesi olarak tanımlanan iskele modeli ise Bruner tarafından kullanılmıştır.

Hoff-Ginsberg (1990) aileler için çocuğun öğrenmesini kolaylaştırmak amacıyla bazı stratejiler önermiştir. Bu stratejiler özel gereksinimi olan öğrencilerin dil gelişimini desteklemede rehber olmaktadır.
1) Çocuğun dikkatini odakladığı nesneler ve olaylar hakkında konuşma
2) Çocuğun söylediklerini ya da taklit ettiklerini geliştirerek ve genişleterek ardı ardına sözcükleri kullanarak çocuğa model olma
3) Çocuğa duyarlı dil yapısı kullanma
4) Sorular sorma 5) Tekrar edici olma
6) Çocuğun katılması gereken ilk biçim ve yapıların cümledeki yerlerini vurgulama

Araştırmalar, erken çocukluk eğitimi programlarının, iyi bir biçimde hazırlanmış amaçlarla dikkatli bir biçimde planlandığında ve yine iyi bir biçimde planlanmış değerlendirmeleri içerdiğinde yaşamları sosyo-ekonomik dezavantajlar, aile sorunları ve tanılanmış yetersizlikler tarafından tehdit altında olan çocukların gelişimsel yörüngelerini olumlu yönlerde etkilediğini göstermektedir. Bu yönüyle aile-çocuk etkileşim örüntüleri ve ilişkilerini dikkate alan çocuk temelli eğitimsel etkinlikleri içeren programlar daha etkili olmaktadır.

Alan yazınına ve okulöncesi eğitim programına göre bilişsel gelişimi desteklemek amacıyla yapılan etkinlikler;
(a) çocukların gelişim düzeylerini dikkate almalı, (b) çocukların tercih ve ilgilerini göz önünde bulundurmalı,
(c) çocuk yönlendirmeli yaklaşımı esas almalı,
(d) etkinlik temelli olmalı,
(e) çocuklar arasındaki etkileşimi artırmalı,
(f) doğal ortamlarda gerçekleştirilmeli,
(g) araştırmayı ve keşfetmeyi teşvik edici olmalı, (h) öğrenme yaşantılarını çeşitlendirmeli,
(i) yaratıcılığı ön plana çıkarmalı ve
(j) hem normal gelişim gösteren hem de yetersizliği olan çocuklara yönelik hazırlanmalıdır.

Sınıflama, nesneleri belli bir kurala ya da ilkeye göre gruplamaktır. Sınıflamanın kazandırılması, sadece ortak özelliklere göre basit biçimde gruplama yapmanın öğretilmesi değil aynı zamanda bilgiyi farklı yollarla düzenlemenin öğretilmesidir.

A, B, D, E şıklarında yer alan ifadeler el, parmak ve göz koordinasyonu gerektiren ince motor beceriler ile ilgilidir

9-10 aylık bebeklerin istek ve gereksinimlerinin yerine getirilmesi için gösterme, bakışı yönlendirme, seslenme, dikkat çekme gibi eylemlerle sözel olmayan iletişimsel eylemleri gerçekleştirmesi edimsöz evresi olarak tanımlanır. Yetişkinlerin söz öncesi dönemden itibaren bebeklerin gerçekleştirdiği amaçsız ya da amaçlı iletişimsel eylemleri anlamlandırmaları ve yorumlamaları ise etkisöz evresidir. Dilin bileşenleri ise biçim, içerik ve kullanımdır. Bu bileşenler içerisinde biçim dilin yapısını oluşturur ve anlambilgisini aktarmaya yarayan bir kod olarak tanımlanabilir. Biçimi öğrenme sesbilgisi, biçimbilgisi ve sözdizimi olmak üzere üç alt katmandan meydana gelir.

Gözleyerek öğrenme, gerek günlük yaşamda gerekse eğitim ortamlarında pek çok davranışın kazanılmasında çok önemli bir işleve sahiptir. Okulöncesi eğitim ortamlarında da gözleyerek öğrenme fırsatları yaratmaya özel bir önem verilmelidir. Gözleyerek öğrenme, özellikle sosyal becerilerin kazandırılmasında çok yararlı olmaktadır. Öğretmenler, öğrencilerine kazandırmak istedikleri bazı davranışlar için kendileri model olabilirler. Ancak alanyazında akran modellerin daha etkili olduğundan söz edilmektedir. Dolayısıyla bazı davranışları en uygun biçimde sergileyen çocuklardan akran model olarak yararlanılabilir.

Ekolali, otizm spektrum bozukluğunda karşılaşılabilecek yansılama olarak da adlandırılan bir özelliktir. Sağaltıcı yaklaşım, çocuğa iletişim için gerekli uygun dil biçimlerini, doğru yapıları, sözdizimi kullanımını sistematik yöntemlerle öğretmeyi hedefleyen çocuklarda dil ve iletişim becerilerinin geliştirilmesini destekleyen bir yaklaşımdır. Milieu öğretimi, belirli iletişim becerilerini öğretmek için doğal olarak gerçekleşen, yetişkin ve çocuk etkileşimlerinden yararlanan çeşitli yarı-yapılandırılmış sistematik davranışsal tekniklerdir. Akıcısızlık, beklenen konuşma biçimine kıyasla bir yelpazede değişen şiddette farklı hız, ritim ve/veya zorlanma, kesinti gözlenmesidir.

Ailenin yaşam döngüsü içinde yetersizliği olmayan kardeşlerin değişen gereksinimleri olduğu açıkça görülmektedir. Örneğin küçük kardeşler, yetersizliği olan kardeşleri gibi yetersizliklerinin olmayacağı konusunda ikna edilmeye gereksinim duyabilirler. Bunun yanı sıra okul çağında olan çocuklar, okuldaki arkadaşlarının kardeşinin yetersizliğine yönelik sorularına yanıt verebilmek için bilgilendirilmeye gereksinim duyarlar. Ergenlik ve gençlik dönemindeki çocukların, kardeşlerinin gelecekleri ve kendilerinin gelecekteki rolleriyle ilgili ek bilgilere gereksinimleri olabilir.

Çocukların problem çözme davranışlarını geliştirmek üzere Çocukların araştırma ve inceleme yapmalarına olanak sağlayacak güvenli ortamlar hazırlanabilir.

Diğer bir deyişle kaynaştırma, çocuğun gereksinimine ve yetersizlikten etkilenme düzeyine göre farklı ortamlarda uygulanabilir. Bir çocuk için kaynaştırma, çocuğun okulunda bulunan özel eğitim sınıfına yerleştirilmesi iken bir başka çocuk için kaynaştırma çocuğun genel eğitim sınıfına yerleştirilmesi olabilir. Bir başka çocuk için ise kaynaştırma, çocuğun beden eğitimi ve spor, müzik eğitimi, resim iş eğitimi gibi derslerde akranlarıyla bir arada olması anlamına gelir.

Bu alanlar; tarama, tanılama, özel eğitime uygunluğu belirleme, program planlanma, gelişimi kaydetme ve son değerlendirmedir.