Beslenmede temel amaç bireylerin yaşına, cinsiyetine ve içinde bulunduğu fizyolojik duruma göre (gebelik, emziklilik, hastalık, çocuk vb.) gereksinimi olan enerji ve besin ögelerini vücuda almaktır. Buna “yeterli ve dengeli beslenme” denilmektedir.

Besinler içlerinde bulunan besin ögelerinin benzerliklerine göre gruplandırılmıştır. Bu besin grupları şu şekildedir:

a) Süt ve süt ürünleri
b) Et, balık, tavuk, yumurta, kuru baklagiller ve yağlı tohumlar
c) Sebze ve meyveler
d) Tahıl ve tahıl ürünleri

USDA, United States Department of Agriculture’ın kısaltmasıdır. 1862 yılında kurulmuş olan ABD Tarım Bakanlığıdır. Amacı, ABD
hükumetinin çiftçilik, ekim-dikim, tarım faaliyetleri konusunda politikalar ile besin politikaları üretmesini sağlamaktır.

MyPlate  Amerika tarafından geliştirilmiş en son besin rehberidir. “MyPlate” daha iyi yiyecekleri tüketmeye yardım etmek için Amerika için tavsiye edilen besin alım rehberine dayalı olarak hazırlanmış daha geniş bir iletişimin parçasıdır.

Besin alerjisi bağışıklık sisteminin bir besine karşı (besindeki bir proteine) gösterdiği reaksiyondur.

Besin intoleransı (duyarlılığı) bir bağışıklık sistemi tepkisinden ziyade bir sindirim sistemi tepkisidir. Besindeki bir maddenin kişinin sindirim sistemini tahriş etmesi veya kişinin besini sindirememesi ya da parçalayamaması sonucunda ortaya çıkmaktadır. 

Besin intoleransı ile en çok bağlantısı olduğu görülen katkı maddeleri tartrazin, sülfitler ve benzoatlar, monosodyum glutamat vb. gibi yapay renklendiriciler ve koruyuculardır.

Vejetaryen kelimesinin kökeni latince “vegetus”tan gelmektedir. Vegetus; canlı, sağlıklı, hayat dolu anlamına gelen bir kelimedir. 1842 yılında yapılan tanımda; et balık ve kümes hayvanlarının tüketilmediği; süt ürünleri ve yumurtanın ise tercihe bağlı olarak
tüketildiği beslenme tarzına vejetaryen beslenme denilmiştir.

Vegan beslenme tarzını benimseyenlere göre vegan yaşam tarzı; yaşadıkları çevredeki bütün canlılara ellerinden geldiğince en az zararı vererek, hayvan türlerini ve başkalarını incitecek davranışlardan kaçınarak, hayvanlara acı ve zulüm çektirecek hareketlerden uzak durarak yaşamaktır.

Veganların alt grupları bulunmaktadır.

• Zenmakrobiyotik diyet: Bu diyet, çeşitli tahıl ve ürünleri, sebze ve meyveler ile kuru baklagillerden oluşmaktadır. Bazıları sebze ve meyve ile kuru baklagilleri de diyetten çıkararak sadece tahıl ürünleriyle beslenmektedirler.
• Fruvitarianlar veya Früitistler: Bu diyeti benimseyen insanlar yedikleri yiyeceklerin tekrar toprağa dönerek büyüme döngüsünün devam ettiğine inanmaktadırlar. Sadece meyveler ve botanik bakımından meyve sayılan kabak, salatalık, biber ve domates gibi sebzeleri, yağlı tohumları, bal ve bitkisel yağları tüketmektedirler.
• Ravistler: Bunlar besinlerin pişirilmesine inanmamakta, besinlerin pişirilmesi ile besleyici değerlerinin kaybolacağına inanmaktadırlar.

1) Vegan diyeti
2) Lakto vejetaryen diyet
3) Ova vejetaryen diyet
4) Lakto-ova vejetaryen diyet
5) Semi-vejetaryen diyet
6) Etler arasında tercih yapanlar

Osteoporosiz, kemik mineral içeriğinin azalmasıyla kemiklerin kırılabilir duruma gelmesidir.

Moleküler gastronomi yiyeceklerin tat ve dokularını değiştirmek için fizik ve kimyanın bileşiminden yararlanmaktadır. Bunun sonucunda da yeni ve yenilikçi yeme içme deneyimleri sunmaktadır. Başka bir ifadeyle moleküler gastronomi, yiyeceklerin pişirilmeleri sırasında meydana gelen fiziksel ve kimyasal süreçleri inceleyen bilimsel bir alandır. Ayrıca pişirme sürecinde ortaya çıkan değişimlerin yanında olayın teknik, sosyal ve görsel sonuçlarını da araştırmayı ve açıklamayı amaçlamaktadır.

Moleküler gastronomide yiyeceklerin ve içeceklerin hazırlanmasında pek çok farklı yöntem ve katkı maddesi kullanılmaktadır. Alışılmış pişirme yöntemleri ve hazırlama tekniklerinden farklı olarak yüksek frekanslı ölçüm cihazları, netron ışınlar, röntgen, mikroskop, katılaştırılmış cam filtreler gibi araçların yanında; sodyum aljinat, kalsiyum laktat, askorbik asit, agar agar, kalsiyum klorür vb. gibi gereçler, katkı maddeleri kullanılmaktadır.

Moleküler gastronomide yiyeceklerin ve içeceklerin hazırlanmasında pek çok farklı yöntem kullanılmaktadır. Başlıcaları ; küre haline getirme, jelleştirme, Sous Vide, emülsifiye etme, toz hâline getirme, dönüştürme, kıvamlaştırma -  kalınlaştırma birleştirici, köpürtme ve derin dondurmadır.

Füzyon kelime anlamı olarak birleştirme, eriyip kaynaştırma anlamlarına gelmektedir. Uluslararası literatürde fusion cuisine (füzyon mutfağı) olarak adlandırılan bu akım; farklı uluslara, değişik bölgelere ait yemek pişirme teknik ve malzemelerinin bilinçli bir şekilde aynı tabakta karışması, birleşmesiyle oluşan özgün, yaratıcı ve yenilikçi bir teknik olarak tanımlanmaktadır. başka bir deyişle füzyon mutfak; yaratıcı, pek çok bütün parçanın uyumlu bir şekilde bir araya getirildiği, yenilikçi, kültürel farklılıkların bir arada toplandığı, karıştırıldığı ve sunulduğu bir yöntemdir.

İlk defa bu tarzı uygulayan Miami’li ünlü bir şef olan Norman Van Aiken olmuştur.

Yenilebilir çiçeklerin ülkemizde en yaygın olarak kullanılanı güldür. Peygamber çiçeği, gülhatmi, kaldirik, kadife çiçeği, hercai menekşe, kabak çiçeği, soğan çiçeği, karanfil, menekşe, safran, nar çiçeği, gelincik, mine çiçeği, Latin çiçeği, ayçiçeği, biberiye, orkide, Çin gülü, hanımeli, ıhlamur çiçeği, kasımpatı, lale vb. çiçekler yenilebilir çiçek olarak bilinmektedir.

Genetiği değiştirilmiş organizmalar (GDO), biyoteknolojik yöntemlerle canlıların sahip olduğu gen dizilimleriyle oynanarak mevcut özelliklerinin değiştirilmesi veya canlılara yeni özellikler kazandırılması ile elde edilen organizmalara verilen isimdir.

Teorik olarak biyoteknolojinin getirdiği yararlar sınırsız olmasına ve çok çeşitli disiplinlerde kendini göstermesine rağmen gıdalar üzerine yapılmış çalışmalardan bazılarını şu şekildedir.

1. Gıda miktarını artırılması ve içeriğinin zenginleştirilmesi

2. Gıdaların alerjik özelliklerinin azaltılması

3. Gıdaların aşılama amacıyla kullanımı

4. Gıdaların tedavi amacıyla kullanımı

5. Pestisitlerin kullanımındaki azalmaya bağlı yararlar

Potansiyel yararların tersine GMO’ların içerdiği riskler daha dar bir yelpazeye sahiptir. Bunlar :

1. Artmış alerjik reaksiyon riski

2. Antibiyotik direnç genleri

Geleneksel tarım (konveksiyonel tarım), organik tarım faaliyetleri dışındaki tüm tarımsal faaliyetlerdir.

Tarım ve Orman Bakanlığı organik tarımı “insan sağlığına ve çevreye zarar vermeyen ve üretimde kimyasal girdi kullanılmadan, üretimden tüketime kadar her aşaması kontrollü ve sertifikalı tarımsal üretim biçimi” şeklinde tanımlamakta, doğal dengeyi koruyarak hava ve su gibi yaşamsal kaynakların ve doğal hayatın korunmasını amaçlayan bir üretim yöntemi olduğunu belirtmektedir.