Fiksasyon, bakterilerin lamda tespit edilmesi, lama sabitlenmesidir.

Dezenfestasyon

Canlılar alemi, hayvanlar, bitkiler, mantarlar, protistalar ve monera (Archae ve Eubacteria) olarak üzere beş bölümde incelenebilir. Bunlardan ilk dördünü oluşturanlar çok hücreli formda (ökaryot) olup monera’lar tek hücreli (prokaryot) yapıdadır.

IF tekniklerinde fluoresein izotiyosiyanat (FITC) en sık kullanılan florokrom boyalardır ve reaksiyonlar fluoresan mikroskop altında görülmektedir. Yöntemde FITC ile işaretlenmiş antikor (konjugat) eklenerek inkube edilir. Direkt floresan tekniği ile antijen varlığı tespit edilirken indirekt yöntemde antikor varlığı tespit edilir.

Sebum, antimikrobiyel etkisi olan laktik asit ve serbest yağ asitleri içerir ve doğal direncin birincil (dış) savunma sistemine dahildir. İnterferonlar, komplmenetler, properdin ve defensing ise ikincil (iç) savunma sistemi elemanları arasındadır.

Koagulaz, etkeni fagositozdan ve konakçının savunma sisteminden koruyan, plazmadaki fibrinojeni pıhtılaştıran ve Staphylococcus aureus tarafından sentezlenen bir enzimdir. Kollajenaz, vücudun bağlayıcı sisteminde (kas, iskelet, kıkırdak) bulunan kollajen yapıyı parçalayan bir enzimdir. Klostridium türleri tarafından sentezlenir. Diğer seçenekler ise yine invazyon faktörleri arasında değerlendirilirler fakat aradığımız cevap Koagulaz’dır.

Replikasyon RNA polimeraz enzimi denen bir enzimle üretilen ufak bir
RNA parçasıyla her bir sarmalda başlatılır ve DNA polimeraz III adlı bir enzimle
yürütülür.

Kristal viyole ile boyama: Hazırlanan preparat üzerine boya solüsyonundan konarak 20-30 saniye kadar beklenir. Sürenin sonunda boya dökülür, preparat su ile yıkanır, kurutulur ve immersiyon objektifi ile muayene edilir. Mikroorganizmalar bu boyama yönteminde mor renkte görülürler.

Nötralizasyon testleri üçüncül bağlanma testleri arasında yer alır. Tüp aglutinasyon testi ve viral hemaglutinasyon testi ikincil bağlanma testleri arasındadır. Direkt fluoresan antikor testi ve indirekt ELISA birincil bağlanma testleri arasında yer alır.

Katı besiyerlerine öze ile ekimin amacı koloni morfolojisinin gözlenmesi, antibiyotik duyarlılık testleri ve biyokimyasal identifikasyon için bakteri kolonilerinin tek tek ve izole bir şekilde elde edilmesidir. Bu amaçla teşhis için laboratuvara gönderilen çoğu materyalden agarın tamamı kullanılarak yapılan bu ekime tek koloni ekimi adı verilmektedir.

Patojenik bakterilerin antikorlarla kaplandıklarında fagositoza duyarlı hale gelmelerine opsonizasyon adı verilir.

Peristaltik hareket ince bağırsaktaki mikroorganizma sayısını azaltır. Midedeki düşük pH mikrobisidal etki gösterir. Bağırsak epitel hücreleri aktif olarak sürekli yenilenirler.

Aşılama öncesi maternal antikor düzeyinin belirlenmesi, humoral immun yetmezliklerin belirlenmesi ve Antijen ve antikor moleküllerinin tiplendirilmesi yapılmalıdır.

Bakterilerde dış yapılar hücre duvarı, kapsül, mukoid/yapışkan tabaka, S tabaka, flagella ve fimbria’dan oluşmaktadır. Ribozomlar ise iç yapılar başlığı altında değerlendirilir ve yapısı, protein ve rRNA’dan oluşmuştur, 70S karakterindedir, sayısı ve büyüklükleri (10-20 nm) türlere göre değişebilmektedir. Özellikle protein sentezinde rol oynarlar.

Serolojik reaksiyonların birincil bağlanma aşaması denilen basamakta öncelikle antijen ve ona özel antikor molekülü, reseptörler aracılığı ile birbirlerine bağlanırlar. Geri kalan şıklar ikinci basamakta olan olaylardan parçaları içermektedir.

Klasifikasyon, organizmaların ortak benzerlikleri veya evrimsel ilişkilerine dayalı olarak takson adı verilen gruplar şeklinde düzenlenmesidir. Kemotaksonomi, fenotipik ve genotipik sınıflandırma bakterilerin sınıflandırılmasında kullanılan sınıflandırma yöntemleridir. Organizmalara, belirlenmiş kurallara uygun olarak isim verme işlemine nomenklatur adı verilmektedir.

Primer immun yanıtta üretilen antikorların çoğu IgM ‘dir.

Enzimlerle kimyasal reaksiyonlara girerek çeşitli ürünler açığa çıkaran maddelere substrat denir.

Mikoplazmalarda ve üreoplazmalarda hücre duvarı
bulunmaz. Bazı bakterilerde sitoplazmik membran, hücre duvarı ve hücre duvarını çevreleyen özgül protein, polisakkarid ve diğer yapıdaki maddelerin tümü
hücre zarfını oluşturmaktadır.