Ticari işletmeler özel güvenlik kurumlarının silahlı olarak görev yapamayacağı yerlerden biri değildir. 

Türk Ceza Kanunu’nun “genel hükümler”e ilişkin birinci kitabının “ceza sorumluluğu”nu
düzenleyen ikinci kısmının “ceza sorumluluğunu azaltan ve kaldıran nedenler” başlıklı
ikinci bölümünde kusurluluğu etkileyen haller ile birlikte hukuka uygunluk nedenleri de
düzenlenmiştir. Kanun’un bu bölümünde hukuka uygunluk nedenleri olarak görevin ifası
(m. 24, f. 1), meşru savunma (m. 25, f. 1), hakkın kullanılması (m. 26, f. 1) ve ilgilinin rızasına (m. 26, f. 2) yer verilmiştir. Zorunluluk hali ise kusurluluğu etkileyen bir haldir. Hukuka uygunluk nedenleri, kural olarak bütün suçlar için geçerlidir. Bir başka deyişle kanunun genel hükümler kısmında düzenlenen hukuka uygunluk nedenleri niteliği elverişli olan her fiil bakımından uygulanma imkânına sahiptir. Ancak TCK’nin özel hükümler kısmında bazı suçlarla ilgili olarak özel hukuka uygunluk nedenlerine yer verilmiştir. Örneğin, hakaret suçu bakımından isnadın ispatı (m. 127) ve iddia ve savunma dokunulmazlığı (m. 128) hakkı birer hukuka uygunluk nedenidir. Ancak bu tür hukuka uygunluk nedenleri sadece ilgili suç tipi bakımından uygulanabilir. 

Ceza hukukunun dolaylı kaynaklarından olan doktrin diğerlerinden farklı olarak bağlayıcılık unsuruna sahip değildir. 

İradenin mutlak şekilde devre dışı kaldığı durumlarda fiilden söz edilemez. Örneğin, refleks hareketler fiil niteliği taşımaz. Refleks, iradi etkileşim olmaksızın vücudun gösterdiği reaksiyondur.

Fiil, mutlaka dış dünyada görünümü olan bir insan davranışıdır. Bu nedenle, salt düşünce cezalandırılmaz. Bununla birlikte, düşüncenin sözle ya da herhangi bir şekilde dış dünyada ifade edilmesi fiildir. Bu itibarla insanların suç işlemeye alenen tahrik edilmesi, toplum kesimlerinin birbirlerine karşı kin ve düşmanlığa alenen tahrik edilmesi, kişilerin şeref ve haysiyetine saldırı oluşturan sözler söylenmesi halinde ceza hukuku anlamında bir fiil mevcuttur.

hususu TCK’nin 27. maddesinde “(1) Ceza sorumluluğunu kaldıran nedenlerde sınırın kast olmaksızın aşılması halinde, fiil taksirle işlendiğinde de cezalandırılıyorsa, taksirli suç için kanunda yazılı cezanın altıda birinden üçte birine kadarı indirilerek hükmolunur. (2) Meşru savunmada sınırın aşılması mazur görülebilecek bir heyecan, korku veya telaştan ileri gelmiş ise faile ceza verilmez.” şeklinde düzenlenmiştir.

Başka suretle ele geçirilmesi imkânı mevcut ise kaçan kişiye karşı hedef alınılarak silahla ateş edilemez. Ancak, örneğin geceleyin suçüstü hâlinde, kimliği henüz belirlenmemiş olan şüphelinin kaçması halinde kimliği belirlenemeyeceği için, bu kişiye karşı yakalanmasını sağlamak amacıyla ve sağlayacak ölçüde yaralanması sonucunu doğuracak şekilde hedef alınarak silahla ateş edilebilmelidir.

İddia ve savunma dokunulmazlığı özel bir hukuka uygunluk nedenidir.

Ceza hukukunun temel işlevi; toplumsal yaşam bakımından hayat önem taşıyan değerlerin ihlalini suç olarak tanımlamak ve bunlar karşılığında uygulanacak olan yaptırımları belirlemektir. Devlet, toplumsal düzen koruma görevini, ceza hukuku kuralları olmaksızın etkin bir şekilde yerine getiremez. Davranış normları ise mahiyetleri itibariyle insanın doğasıyla çelişmeyen, bütün insanlığın üzerinde fikir birliği içinde olduğu, devletin varlığına öngelen bir niteliğe sahip olan ve insanın kişiliğini tekâmül ettireblmesi için konulmuş olan kurallar bütünüdür.

Süreklilik arz etmesi demek kesintisiz olması demektir

5237 sayılı TCK dışında çeşitli kanunlarda da suç ve ceza içeren hükümler yer almaktadır. İş Mahkemeleri Kanunu söz konusu kanunlardan biri değildir.

İrade yeteneği, davranışlarını hukukun gereklerine göre yönlendirebilme yeteneğidir.

Ceza hukuku yaptırımları birey hak ve özgürlüklerine doğrudan müdahale niteliği taşıdığı için “son çare” olarak görülmelidir. Dolayısıyla ceza hukuku dışında başka bir yaptırım türü uygulandığında, bozulan toplumsal düzen yeniden sağlanabiliyorsa artık ceza hukuku yaptırımlarına başvurmamak gerekir. Buna göre, ceza hukuku toplumsal yaşamın ihlal edildiği her durumda devreye girmez sadece toplumsal yaşam bakımından önem taşıyan menfaatlerin ihlali suç olarak tanımlanır. Suç, norm ile korunan hukuki menfaatin ihlali niteliğini taşıyan, haksızlık teşkil eden fiildir. Suça ilişkin her kanun hükmü, norm ve ceza olmak üzere iki unsurdan oluşur. İnsanları, normun içerdiği emir ya da yasağa uygun davranmaya zorlayan şey ise gerçekleştirdikleri davranışlarla söz konusu emir ya da yasağı ihlal etmeleri hâlinde cezalandırılacakları düşüncesidir. Bu nedenle her suç tanımı norm dışında bir de yaptırım içerir. Suç karşılığı olarak öngörülen yaptırımlar ceza olabileceği gibi güvenlik tedbiri de olabilir. Doğru cevap A'dır. 

Cezalandırma hak ve yetkisi, devletin tekelindedir.

Birçok milletlerarası sözleşmede de düzenlenen suçta ve cezada kanunilik ilkesi, ceza hukukunun güvence fonksyonu açısından son derece önemlidir. Bu evrensel ilke Anayasa’nın 8. maddesinde şu şekilde ifade edilmiştir: “ (1)Kimse, işledigi zaman yürürlükte bulunan kanunun suç saymadığı br fiilden dolayı cezalandırılamaz; kimseye suçu işlediği zaman kanunda o suç için konulmuş olan cezadan daha ağır br ceza verilemez. (2) Suç ve ceza zamanaşımı ile ceza mahkûmiyetinin sonuçları konusunda da yukarıdaki fıkra uygulanır. (3) Ceza ve ceza yerine geçen güvenlik tedbirleri ancak kanunla konulur.” Bu ilke, yine TCK’nın 2. maddesinde şu şeklde ifade edlmiştir: “Kanunun açıkça suç saymadığı br fiil için kimseye ceza verilemez ve güvenlk tedbiri uygulanamaz. Kanunda yazılı cezalardan ve güvenlik tedbirlernden baska br ceza ve güvenlk tedbirine hükmolunamaz.” Bununla birlikte elbetteki Türk Ceza Kanununa göre güvenlik tedbirleri açısından kanunilik ilkesi geçerlidir.

Taksir, TCK’nın 22. maddesinin ikinci fıkrasında tanımlanmıştır: “Taksir, dikkat ve özen yükümlülüğüne aykırılık dolayısıyla, bir davranışın suçun kanuni tanımında belirtilen neticesi öngörülmeyerek gerçekleştirilmesidir”.

Ceza hukukunun doğrudan kaynakları; anayasa, kanunlar ve milletlerarası anlaşmalardır.

İsteyerek Sarhoşluk

Kişinin bir suçu işlemek için cesaret kazanmak amacıyla alkol veya uyuşturucu madde kullandığı ya da herhangi bir suç işlemeyi amaç edinmeksizin alkol veya uyuşturucu madde aldığı ve bunların etkisindeyken bir suçu işlediği hâllerde isteyerek sarhoşluktan söz edilir. Bu gibi hâllerde alkol veya uyuşturucu madde etkisinde olmanın kusur yeteneğine etkisi yoktur (m. 34, f. 2). Kişi işlediği suçtan dolayı cezalandırılacaktır. Buna karşılık, kişi gerekli dikkat ve özeni göstermediği için alkol veya uyuşturucu maddeyi almış ve bunların etkisinde iken bir suçu işlemiş olabilir. Bu gibi hâllerde ise alkol veya uyuşturucu maddenin etkisinde iken suç işleyen kişinin taksirli sorumluluğu gündeme gelecektir.

Fail gibi mağdur da ancak gerçek kişi olabilir. Tüzel kişiler ise, suçtan zarar
gören olabilir.

Kanunun 30. maddesinde kastı kaldıran hata ile kusurluluğu etkileyen hata halleri birlikte düzenlenmiştir. Suçun maddi unsurlarında hata (m. 30, f. 1), suçun nitelikli unsurlarında hata (m. 30, f. 2) ve hukuka uygunluk nedenlerinin maddi şartlarında hata (m. 30, f. 3) kastı kaldıran hata hâlleridir.