Maya ve küfler gibi aerobik mikroorganizmalar gelişmeleri için oksijene gereksinim duyarlar. Anaerob bakteriler ise hem oksijenli hem de oksijensiz ortamda gelişebilirler.

Ökaryot, çekirdeğin yanı sıra, mitokondri veya kloroplast gibi zarla çevrili çeşitli organelleri olan yüksek yapılı canlılardır. 

Yüksek tuz konsantrasyonunda üreyebilen bakterilere halofilik bakteriler denir. Gelişmeleri için bulundukları ortamda tuza ihtiyaç duyan bakterilerdir.

Antibiyotiklerin bakterilerde etkilediği başlıca dört temel hedef bulunur. Bunlar; i. hücre duvarı biyosentezi inhibisyonu ii. protein sentezi inhibisyonu iii. nükleik asit sentezi ve onarımı inhibisyonu iv. sitoplazmik membran fonksiyonu inhibisyonu'dur.

Çeşitli Fusarium türleri tarafından sentezlenen zeralenon, başlıca F. graminearum ve F. sporotrichoides tarafından oluşturulur. Toksin genellikle pirinç, mısır, buğday, yulaf, arpa ve yağlı tohumlarda çoğunlukla da küflenmiş mısırlarda bulunur. Östrojenik etkisi nedeniyle hiperöstrojenizme bağlı rahatsızlıklara neden olur.

Doğru eşleşmeler şu şekildedir; Aflatoksin-Hepatoksisite, Okratoksin A-Nefrotoksisite, Patulin-Nörotoksisite. 

Bir norovirüs % 70’lik etil alkole, 10 ppm’e kadar olan klor konsantrasyonuna, pH 2.7’de 1 saat muhafaza edilmeye, 60°C’de 30 dakika sıcaklık uygulamasına maruz bırakıldığında yapısını koruyabilirken, % 5’lik hidrojen peroksit konsantrasyonuna duyarlılık gösterir. 

Salmonella’nın 2600’ün üzerinde serotipi bulunmasına karşın tüm dünyada gıda kaynaklı infeksiyonlara sıklıkla neden olanları S. Typhimurium ve S. Enteritidis’dir. Salmonella ısı işlemine duyarlı olup pişirme ve pastörizasyon sıcaklıklarında ölür. Optimal üreme sıcaklığı 35-37°C’dir. 

Molluskan, midye, istiridye, tarak gibi çift kabuklu su hayvanlarıdır. Çift kabuklular süzerek beslenme yaparak birçok toksini biriktirirler. Kabuklu su ürünleri, bu toksinlerin tehlikeli etkilerini önleyici mekanizmaya sahiptir. Toksinlerin kabuklu su ürünlerinde ve balıklarda zararlı etkileri olmamasına rağmen, toksin içeren su ürünlerini yiyen kişiler için zehirli olabilir.

Psikrofil mikroorganizmalar düşük sıcaklıklarda, (-10°-20° aralığında) daha iyi ürer. 

Bulantı ve kusma gıda alerjileri sonucunda meydana gelen sindirim sistemi belirtileridir. Ürtiker ve egzema gıda alerjileri sonucunda deride görülen belirtilerdir. Astım ise gıda alerjileri sonucunda meydana gelen solunum sistemi belirtisidir

Doğru yanıt "B" seçeneğidir. Gıdalarda bulunan mikroorganizmalar içerisinde mezofil ve psikrotrof özellik gösterenler hem bozulmalara neden olabilmeleri hem de insanlarda hastalık oluşturabilmeleri nedeniyle büyük önem taşır. Psikrofil mikroorganizmalar için en uygun üreme sıcaklığı 10-15 °C'dir.  

Doğru yanıt "A" seçeneğidir. Bazı gıdaların doğal yapısında, mikroorganizmaların gelişmesini durduran bakteriyostatik veya bakterilerin ölümüne neden olan bakterisit antimikrobiyel maddeler bulunur. Gıdaların üretimleri sırasında uygulanan işlemlerden biri dumanlamadır. Etlerin dumanlanması sonucunda duman içerisinde bulunan antibakteriyel etkili maddeler (organik asitler, formaldehit ve fenolik bileşikler) ürünün yüzeyinde mikroorganizmaların gelişmesini baskılar. 

Doğru yanıt "D" seçeneğidir. Zoonotik özellikteki birçok virüs tür bariyerini aşarak hayvanlardan insanlara geçmektedir. Zoonotik viral infeksiyonların birçoğu virüsü taşıyan insekt ve rodentlerin hayvanları infekte etmeleri ve bu hayvanlardan sağlanan et, süt gibi ürünlerin insanlar tarafından tüketilmesi sonucu oluşur. Yine infekte hayvan dışkısı veya gübresiyle bulaşan gıdalar zoonotik özellikte viral gıda infeksiyonlarına neden olabilir. Gıdalarda bulunarak zoonotik viral infeksiyonlara neden olan etkenlere örnek olarak sütle bulaşan Tick-borne ensefalitis (TBE) virüsü ve domuz eti ve karaciğeri ile bulaşan Hepatit E virüsü (HEV) verilebilir. Ayrıca nadiren rastlanan Şap virüsü (Aphtavirüs), Coronavirüs (SARS), Nipahvirüs gibi diğer viral etkenler de zoonotik özelliğe sahiptir.

Gıda kaynaklı Salmonella infeksiyonları etkeni içeren gıdanın tüketiminden yaklaşık 12-36 saat sonra ortaya çıkar ve semptomlar genellikle bir-dört gün içinde kaybolur.