Spesifik bir amaca yönelik her reaksiyon dizisi bir metabolik yolak olarak isimlendirilir.  Bir yolak doğrusal, halkasal veya sarmal olabilir.

1 ppm = 1 mg/L

11,7 mg / 0,5 L = 23,4 ppm

Doğru cevap D seçeneğidir.

Biyomoleküller ya da makromoleküller: Hücrenin yapısını oluşturan ve işlevlerini gerçekleştiren yüksek seviyede organize olmuş ve düzinelerden milyonlara varan karbon atomları içeren çok büyük moleküllerdir. Bunlar
dört temel grup olan nükleik asitler, proteinler, karbohidratlar ve lipitlerdir.

Proteinler, karbonhidratlar, Proteinlar, enzimler, vitaminler ve hormonlar gibi makromoleküller hücrenin organik içeriğini meydana getirirken su ve mineraller ise hücrenin anorganik bileşenidir.

HNO₂

‘∆G’ Serbest enerji değişimini göstermek için kullanılan kısaltmadır. Doğru cevap B'dir. 

Hidroliz, büyük bir organik molekülün su ile tepkimeye girerek parçalanmasıdır. 

Asit ve baz kavramları ile günlük yaşantımızda sıkça karşılaşırız. Asit ve bazlar için yapılan ilk tanımlar sulu çözeltideki özelliklerine göredir. Sulu çözeltilerinin tadı ekşi ve turnusol kağıdını kırmızıya dönüştürenler asit, buna karşın tatları acı ve turnusol kağıdını maviye dönüştürenler baz olarak adlandırılır. Atom ve molekül yapılarının daha ayrıntılı bir şekilde incelenmesiyle bu tanımların yetersiz olduğu anlaşılmıştır. Arrhenius, Brønsted-Lowry ve Lewis asit-baz tanımları en çok kullanılanlardır. Doğru cevap A'dır.

Molekülleri oluştururken, metaller değerlik kabuklarından elektron vererek pozitif yüklü iyonlar olan katyonları, ametaller ise değerlik kabuklarına elektron alarak negatif yüklü iyonlar olan anyonları oluştururlar. Bu iyonları oluştururken amaçları kendilerine en yakın soy gaz (8A) elementi kararlı elektronik dizilimine sahip olmaktır. 

Vücutta asit-baz dengesinin sağlanmasında etkili başlıca dört tampon sistemi vardır. Bunlar karbonik asit/bikarbonat, hidrojenfosfat/dihidrojen fosfat, asit protein/proteinat ve asit hemoglobin/hemoglobinat tampon sistemleridir. 

Titrasyon : Derişimi bilinen, standart çözelti yardımıyla derişimi bilinmeyen bir çözeltinin derişimini bulmak için uygulanan yöntemdir

ATP’nin hücrede enerji kaynağı olarak kullanıldığı yerler kısaca şöyle sıralanabilir:

• Biyosentetik reaksiyonlarda (protein, yağ ve karbonhidrat sentezi gibi),
• Fiziksel hareketlerde (kas kasılması, sitoplazmik hareketler ve hücre bölünmesi gibi),
• Aktif taşımayı sağlayan biyokimyasal reaksiyonlarda,
• Sinirsel iletimi sağlayan reaksiyonlarda ve
• Sekresyon (salgılama) olaylarında.

Diklorobütan örneğinde yıldız ile gösterildiği gibi iki stereomerkez bulunmaktadır. 2n formülünde yerine konulduğunda 22 = 4 stereoizomere sahip olması gerekir. Ancak bu 4 stereoizomerlere ait yapılar çizildiğinde 3 stereoizomerin olduğu görülecektir. 

Vakuoller: Bazı hücrelerde tek zarla çevrili olan vakuol ya da koful adı verilen diğer bir zar-bağımlı organel bulunur. Bitki hücreleri genellikle büyük ve tek vakuol içerirken hayvan ve maya hücreleri geçici depo ya da taşıma amaçlı küçük vakuollere sahiptir. Hücrede oluşan artık ürünler ve sıvılar burada depolanır. Bitkilerde depo ve sindirim işlevlerinin yanı sıra deplazmoliz (su kaybı) ve turgor basıncının korunmasında önemli bir role sahiptir. Böylece bitki hücresinin su kaybetmesi önlenmiş olur.

Bir elektronun paylaşılarak oluşan bağlar kovalent bağlardır. Eğer elektronegatifliği eşit olan iki atom (aynı iki atom) arasında gerçekleşirse tekli apolar kovalent bağ olarak isimlendirilmektedir.

Bu öğrendiklerimize göre hidroliz, yalnızca zayıf asit veya zayıf bir baz oluşumuna neden olan bir tepkime varsa gerçekleşir. Özetlemek gerekirse:

• Kuvvetli asit ve kuvvetli bazların tuzları (NaCl gibi) hidroliz olmaz. Hem anyon hem de katyon hidroliz olmaz.

• Kuvvetli asit ve zayıf bazlardan oluşan tuzlar (NH₄ Cl gibi); katyon hidroliz olur, anyon olmaz, pH<7’dir.

• Zayıf asit ve kuvvetli bazlardan oluşan tuzlar (CH₃ COONa gibi); anyon hidroliz olur, katyon hidroliz olmaz, pH>7’dir.

• Zayıf asit ve zayıf bazlardan oluşan tuzlar (CH₃ COONH4 gibi); anyon ve katyon hidroliz olur, çözeltinin asidik mi, bazik mi olduğu iyonların Ka ve Kb değerlerine bağlıdır.

Yapıya bakıldığında bir adenin nükleotiti, bir riboz şekeri ve 3 fosfat molekülünden oluştuğu anlaşılmaktadır. Bu yapılar birbirlerine fosfoester ve fosfoanhidrit bağları ile bağlanmıştır. ATP’nin yapısında guanin yoktur.

DNA, iç zar ve ribozomlar mitokondrinin yapısında bulunurken RNA bulunmamaktadır. buna karşın RNA moleküllerini kodlayan genleri bulundururlar.

pH = -log (hidrojen iyonu derişimi)

5 = - log (hidrojen iyonu derişimi)

-5 = log (hidrojen iyonu derişimi)

Anti log (-5) = (hidrojen iyonu derişimi)

10^-5 = hidrojen iyonu derişimi

Disübstitüe alkenlerde ikili bağ karbonları üzerindeki sübstitüentler, ikili (π) bağın aynı yüzünde bulunuyorlarsa cis izomer, farklı yüzünde bulunuyorlarsa trans izomer olarak adlandırılır.